Nog 6 nachtjes slapen.
Het wordt misschien tijd om alvast voorzichtig wat eerste conclusies te trekken. Zoals dat het spel wat ik de afgelopen weken dagelijks heb beschreven geen revolutionaire nieuwe Mario is. En dit is wat ik denk dat het wel is: de aflevering in de serie die de puntjes op de i’s zet. Een spel dat is gebouwd op 20 jaar geschiedenis, waarbij Tezuka en zijn team het enorme voordeel hadden dat ze konden terugblikken.
Tijdens het spelen heb ik gek genoeg ook vaak moeten denken aan Donkey Kong Jungle Beat. Die platformgame op de Gamecube die werd bestuurd met Donkey Kong’s Bongo controller. Een korte maar ongelooflijk vermakelijke game. Uit te spelen binnen een dag, te perfectioneren in een kleine week. Maar dat betekent nog niet dat je er dan klaar mee bent. Het spel is leuk genoeg om nog veel vaker naar terug te keren. Nog even een keertje je favoriete level herspelen. Proberen je snelheidrecord te verbreken tijdens één van bokswedstijd eindbazen. Er lijkt altijd wel een reden om de Bongo’s weer aan te sluiten. →