Categorie: "Pokemon"

Het Pokémon Dagboek dag 68: Wat nu?


Zo… Dus… Met Riolu gaat alles goed! Laat ik dat eerst maar vertellen. Dankzij het wonder dat Exp.Share heet is hij inmiddels alweer gegroeid tot level 11. Dat ging zelfs nog sneller dan verwacht. Al na afloop van het allereerste gevecht waarvan hij mee mocht profiteren steeg hij meteen zeven levels. Als ik hier nog een tijdje rond blijf lopen is hij binnen no-time sterk genoeg om zelf te vechten.

En dat komt goed uit, want het ziet ernaar uit dat ik hier inderdaad nog wel een tijdje rond zal lopen. En als ik zeg rondlopen bedoel ik eigenlijk doelloos ronddwalen, wanhopig op zoek naar een manier om bij Lake Acuity te komen. Ja, we kunnen gerust stellen dat ik ben verdwaald. Toen ik dat rotsblok eenmaal kapot had geslagen (de belangrijkste reden dat ik Riolu meteen Rock Smash heb geleerd) duurde het niet lang voordat ik nóg een rotsblok tegenkwam. Eentje die blijkbaar te sterk is voor een Rock Smash aanval. "Misschien kan een Pokémon hem opzij duwen," geeft het spel me als vage hint. Maar ik weet niet hoe dat moet! Ik heb het geprobeerd vanuit Eterna City, vanuit Oreburg City en vanuit Celestic Town. Maar welke route ik ook neem, er is altijd wel iets dat de doorgang naar Lake Acuity blokkeert. Het lijkt wel… een echte uitdaging! Ik had helemaal niet meer verwacht dat Pokémon tegen het einde nog zo lastig zou worden. Altijd leuk om te merken dat een game je nog kan verrassen.

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 67: Het volk heeft gesproken


Gisteren vroeg ik welke Pokémon ik in mijn team moest houden, Luxray of Riolu, en met een overweldigende meerderheid beslisten jullie dat ik ze gewoon allebei moest houden. Iedereen vond Luxray nu al een sterke Pokémon waarvan het zonde zou zijn om hem weg te doen en baby Riolu is volgens jullie een heus wonderkind dat kan uitgroeien tot een nóg krachtigere Pokémon. Ik zou wel gek zijn om één van hen weg te doen.

Wie ben ik om daar nog tegenin te gaan? Weliswaar had ik vandaag een klein ongelukje waardoor ik een paar uur speeltijd ben kwijtgeraakt (ik moet leren om vaker op te slaan), maar zodra Riolu voor de tweede keer uit het ei kruipt hou ik hem in mijn team! Dat roept vervolgens wel de interessante vraag op welke Pokémon mijn team dan wél moet verlaten. Maar ook daar hadden de lezers van dit dagboek een verrassend eenduidig antwoord op: leer Riolu gewoon de Rock Smash aanval en je hebt Onix niet meer nodig. Geen speld tussen te krijgen. Dus, beste Onix, ik ben bang dat onze wegen hier scheiden. Ik sla je op op een computer en ik haal je er waarschijnlijk nooit meer vanaf. Het internet mag je niet en om eerlijk te zijn, ik heb je ook nooit zo gemogen.

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 66: Een hartverscheurende keuze


Verdorie! Ik ben onderweg naar Lake Acuity en er ligt een rotsblok in de weg! Zo'n breekbaar rotsblok die mijn stenen wurgslang Onix normaal gesproken makkelijk kon verpulveren met zijn Rock Smash aanval. Alleen heb ik mijn stenen wurgslang vandaag niet bij me. Mensen die mijn avonturen al langer volgen zullen zich herinneren dat ik Onix juist uit het team had gezet om plaats te maken voor het mysterieuze ei dat ik kreeg van Riley, de jongen -of het meisje, daar is de jury het nog niet over eens- die ik tegenkwam op Iron Island.

Daar sta ik dan. Geen wurgslang en ook geen Rock Smash. Er is geen enkele andere manier om voorbij het rotsblok te komen, dus zit er weinig anders op dan terug te keren naar Eterna City. Al mopperend ren ik naar binnen bij het lokale Pokémon Center om mijn geliefde Luxray dan maar om te ruilen voor die stomme Onix. Geen goede ruil, maar ik heb geen keus! Ik moet echt een Pokémon hebben die Rock Smash beheerst. Met een diepe zucht verlaat ik het Pokémon Center en begin langzaam terug te lopen naar dat stomme rotsblok. En dan gebeurt het! (Altijd op een onverwacht moment). Zomaar opeens barst Riley's ei open en er komt een schattige kleine Pokémon uitgekropen die Riolu heet. Normaal gesproken zou ik blij met hem zijn, maar onder deze omstandigheden twijfel ik een beetje. Wat vinden jullie, trouw publiek? Moet ik Riolu meenemen op reis en hem langzaam trainen tot hij groot en sterk is? Of zal ik lekker teruggaan naar het Pokémon Center om Riolu te dumpen en die goede oude Luxray weer in mijn team te zetten?

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 65: Commandant Mars zegt teveel


Die jongens van Team Galactic laten er geen gras over groeien zeg! Het hele spel lang doen ze bijna niks engs, maar als ze dan uiteindelijk in actie komen slaan ze ook meteen op drie plaatsen tegelijk toe. Gisteren was ik al te laat om hun bomaanslag in Lake Valor te voorkomen, en ook vandaag arriveerde ik net een paar minuten te laat om tegen te houden dat Team Galactic een Legendary Pokémon ontvoerde vanuit Lake Verity.

Maar ik was nog wel op tijd om Commandant Mars, ook lid van Team Galactic, tegen te komen. Zij was blijkbaar de vrouw die de leiding had over de grote kidnap-operatie in Lake Verity en om wat voor reden dan ook hing ze daar nu nog steeds rond. Ze bleek een slechterik te zijn van het type dat je normaal gesproken alleen tegenkomt in films over superhelden: een arrogante heks die zo vol was van zichzelf dat ze maar niet op kon houden met praten over de grote successen van Team Galactic. Ongemerkt heeft ze precies uit de doeken gedaan wat hun geniale plan nu precies inhoudt. Dat was niet zo slim van haar. Dankzij Commandant Mars weet ik nu dat Team Galactic óók een aanslag heeft gepleegd in Lake Acuity. Dat is het meer waar Alfonso naar onderweg was! Ik vraag me af of, als ik hem straks kom redden, Alfonso eindelijk zal erkennen dat ik een betere trainer ben dan hem?

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 64: They set us up the bomb!


Okee, de aap is uit de mouw. Al dagenlang proberen de bezoekers van deze site me nieuwsgierig te maken over wat ik op het punt stond mee te maken. Er stond me een "verrassing" te wachten als ik eenmaal bij Lake Valor zou zijn, zo werd mij verteld. En verdraaid, ik was vandaag inderdaad verrast! Ik weet niet wat ik precies had verwacht, maar in ieder geval niet dat het volledige meer zou zijn verdwenen.

Verdwenen als in: al het water is weg. Er is alleen nog maar een groot gat in de grond op de plaats waar vroeger het meer was. Je moet het zien om het te geloven. Hier en daar is nog een plasje water en overal liggen Magikarp's te spartelen, maar het meer bestaat echt niet meer. En het is allemaal de schuld van Team Galactic. Dit is zowaar de eerste keer dat ik echt boos op ze ben. Eindelijk begin ik Team Galactic een beetje als slechteriken te zien en niet alleen maar als rare mannetjes in foute kostuums. Al die arme Magikarps… (Wel vraag ik me af hoe ze het precies gedaan hebben. Zelf hebben ze het over een bom, maar hoe kan een bom zoveel water gewoonweg laten verdwijnen? Het moet toch ergens gebleven zijn?)

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 63: Dagje surfen valt in het water


Oorspronkelijk was ik van plan om op m'n gemak naar Lake Valor te wandelen, maar ik heb vandaag ontdekt dat Sinnoh eigenlijk behoorlijk ingewikkeld in elkaar zit! Alle gebieden lijken sprekend op elkaar en ik ben er inmiddels ook achter dat het irritant is om de hele tijd tegen wilde Pokémon te moeten vechten waar je eigenlijk al te sterk voor bent. Telkens al dat oponthoud voor 20 Exp. Points… nee, liever niet.

Dus na een paar minuten besloot ik om maar gewoon per paarse vleermuis te reizen. Veel sneller en een stuk minder irritant! Ik liet me naar Pastoria City vliegen en vanaf daar was het nog maar een heel klein stukje lopen. Alleen kwam ik tijdens die korte wandeling toevallig ook langs het strand. Opeens besefte ik me dat ik hier nog nooit was gaan surfen op de rug van Quagy! Uitgerekend hier, op het grootste wateroppervlak in het hele spel, had ik nog nooit gesurft! Die kans kon ik natuurlijk niet laten liggen. Vol verwachting sprong ik in het water. Eindelijk kreeg ik de ruimte om eens écht uitgebreid rond te surfen… dacht ik. Maar dat viel nogal tegen. Sterker nog, de zee is misschien wel het drukbevolkste gebied in de hele provincie Sinnoh! Ik heb nog nooit zoveel andere trainers en voorbijgangers op één plek gezien. Luxray is er weer twee levels omhoog gegaan, maar een rustige surfplek zal ik toch echt ergens anders moeten zoeken.

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 62: Spanning en sensatie


Nadat ik gisteren de zesde Pokémon Gym versloeg gebeurde er iets waar ik totaal geen rekening mee had gehouden: iets interessants! Wow, ik was al helemaal gewend aan het idee dat Pokémon Diamond in feite RPG was zonder verhaallijn en dat ik na de zesde gewoon weer zonder reden op zoek moest naar de zevende Gym, maar nu lijkt er zowaar toch nog een soort verhaal op gang te komen. Okee dan!

Ik moest samen met Alfonso naar de bibliotheek komen waar een oude man me de opdracht gaf om in Lake Valor op zoek te gaan naar een "legendary" Pokémon. (Het rare aan dit dagboek is dat al mijn lezers al precies weten wat een Legendary Pokémon precies is terwijl ik nog geen flauw idee heb. Hoe anders was dat Tijdens het maken van het Animal Crossing dagboek! Daar voelde ik me altijd een stuk slimmer). De oude man was nog maar nauwelijks uitgesproken of de hele bibliotheek werd opgeschrikt door een zware aardbeving. De spectaculaire gebeurtenissen volgen elkaar wel meteen in een hoog tempo op zeg! Prompt hadden alle aanwezige poppetjes ook iets grappigs te zeggen (de lokale nerd die vertelde dat hij meteen zodra hij de schok voelde een boek opzocht met de titel "Hoe overleef ik een ramp?") en het voelt verdorie echt alsof het avontuur nu op gang begint te komen! Ik ben gewoon benieuwd wat er hierna zal gebeuren en dat heb ik in dit hele spel nog niet eerder meegemaakt.

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 61: Waarin ik Byron versla


Ik moet altijd een beetje lachen als de Pokémon Gym Leaders me proberen bang te maken aan het begin van het gevecht. Ze hebben allemaal een uitstraling van dat het vast een hele eer voor mij moet zijn om tegenover hen te mogen staan, terwijl ik daar helemaal niet van onder de indruk ben. Ze geven me complimenten over het feit dat ik al zover ben gekomen, maar je hoort ze er achteraan denken: "voor iemand die nog zo zwak is als jij is dat inderdaad best knap." Ze zien me duidelijk niet als een volwaardige tegenstander.

Misschien komt het omdat ze altijd net met Alfonso hebben gevochten, vlak voordat ze mij ontmoeten? (Hoe hij het doet is een raadsel, maar hij is me nog steeds iedere keer een stap voor). Alfonso is inderdaad een beetje een watje. Ik kan me voorstellen dat je daar als Pokémon Gym Leader overmoedig van kan worden. Als ik tegen Alfonso moest vechten zou ik ook niet bepaald bang worden. Maar dan kennen ze mij nog niet! Vandaag stond ik dus tegenover de Gym Leader van Canalave City, ene Byron als ik me zijn naam goed herinner, en die had vast ook niet verwacht dat ik zijn Bronzor, Steelix en Bastiodon zó gemakkelijk zou verslaan. De opschepper. Ik hoefde er niet eens mijn best voor te doen. Wel mijn complimenten voor absoluut één van de leukste Pokémon Gyms tot nu toe! Het gepuzzel met al die liftjes was echt heel grappig.

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 60: Daglicht!


Ik moest wel even knipperen toen ik uit de grot van Iron Island stapte. Het was de eerste keer in drie dagen dat ik weer in het daglicht stond, de zon deed gewoon pijn aan mijn ogen! Zoveel licht was ik niet meer gewend. Ook de frisse buitenlucht was een verademing na drie dagen alleen maar de muffe en stoffige lucht uit die grot gesnoven te hebben. Jeetje, hoe heb ik het daar eigenlijk ooit zo lang uit kunnen houden?

Terwijl ik dit schrijf zit ik inmiddels alweer op de boot die me terug moet brengen naar Canalave City. Het zal goed zijn om eindelijk weer eens wat andere gezichten te zien. Achteraf gezien was Iron Island eigenlijk nogal saai. Maar het was wel de moeite waard! Mijn paarse vleermuis is sterker dan ooit, ik heb hem getraind tot level 61. De volgende Pokémon Gym zal nu wel weer een eitje zijn. Ook heb ik, zoals mijn lezers al hadden voorspeld, inderdaad een ei gekregen van Riley toen ik hem had geholpen om twee Team Galactic mannetjes te verslaan. Het zal mij benieuwen wat daar over een paar dagen uitkomt!

Bekijk het hele Pokémon Dagboek

Het Pokémon Dagboek dag 59: Super Quagy!


Nu ik hier toch bezig ben om mijn Pokémon sterker te maken, leek het me een goed idee om Quagy ook meteen mee te laten profiteren. Het is vast heel intimiderend voor zo'n schattig blauw draakje om in hetzelfde team te zitten als een ruige vleermuis van level 54. Hij zou zich nog bijna gaan schamen voor zijn bescheiden level 21. Ik dacht dat iedereen zich waarschijnlijk een stuk beter zou voelen als Quagy ook gewoon een paar levels groeide.

En dus gaf ik hem vanmorgen de Exp. Share om vast te houden. Het was een automatisme! Ik dacht dat zo'n lieve Pokémon vast geen goede vechter kon zijn. Hij is veel te schattig om gevaarlijk te zijn, toch? Fout! Je zou het misschien niet zeggen als je hem zo vriendelijk ziet glimlachen, maar Quagy is een levensgevaarlijke Pokémon. Met name Surf blijkt, naast een goede manier om rivieren over te steken, ook een allesvernietigende aanval te zijn. Een grote golf spoelt over het hele scherm heen en sleurt alles mee wat hij tegenkomt. Helaas raakt Lucario, de Pokémon van Riley, ook telkens gewond door de golf. Dat is wel een beetje lullig. Maar daar staat tegenover dat de meeste van die wilde rotsblok-Pokémon in één of twee aanvallen worden uitgeschakeld. En ach, Lucario heeft in het volgende gevecht toch altijd al zijn energie weer terug dankzij de magie van Riley. Jongens, ik hou van Iron Island!

Bekijk het hele Pokémon Dagboek