Vanaf vandaag doe ik (hopelijk dagelijks) verslag van mijn avonturen in het spel Dark Souls. Die heb ik gekocht ja. Ik weet ook niet wat me bezielde. Voorganger Demon’s Souls was zo moeilijk dat ik het schijfje geïrriteerd uit het raam heb gefrisbeed en dit vervolg is volgens de makers nóg moeilijker. Blijkbaar heb ik geld teveel en een diepe behoefte om steeds opnieuw dood te gaan.
Okee, die introtekst was een tikkeltje overdreven. Ik heb Dark Souls natuurlijk niet echt gekocht in een vlaag van verstandsverbijstering. Het was de belofte van een open wereld die me over de streep trok. Ik rook avontuur! Demonen verslaan in een ondergrondse lavagrot en daarna naar het topje van de hoogste berg wandelen zonder ooit een laadscherm tegen te komen, dat wilde ik. Of zoals de handleiding het omschrijft: “any location you see, you can explore.” Welke avonturier kan zo’n lokroep nu weerstaan?
Op deze eerste dag zal ik echter weinig avonturen beleven. Het spel begint met een opvallend toegankelijk oefenlevel. Ik herinner me nog de tutorial van Demon’s Souls waarin je (spoiler!) na een paar minuten onvermijdelijk sneuvelt, maar niets van dat in Dark Souls. Hier tref ik alleen een beknopte uitleg van de besturing, een handvol ongevaarlijke tegenstanders en een strak geregisseerd eindbaasgevecht. Dat ik, via een soort speelbare cutscene, ook nog binnen een paar seconden heb gewonnen. Het lijkt wel of ik God of War speel. Op de laagste moeilijkheidsgraad.
Na afloop loop ik verbaasd en ook een beetje ongerust naar de uitgang. Dat het moeilijkste spel van 2011 mij zo makkelijk afgaat kan maar twee dingen betekenen:
- Ergens tussen Demon’s Souls en Dark Souls ben ik op mysterieuze wijze supergoed geworden in dit soort spellen.
- From Software probeert een vals gevoel van veiligheid op te wekken. Eerst een simpel oefenenlevel zodat het contrast extra groot is als straks de hel losbreekt.
Aangezien die eerste optie eigenlijk meer wishful thinking is dan een serieuze theorie, vrees ik met grote vreze voor wat mij morgen te wachten staat. Even overweeg ik om ook dit schijfje uit het raam te gooien, maar dan loop ik toch maar (met een bonzend hart) naar de grote zwarte vogel die klaarstaat om me naar de Demonenwereld te vliegen. Het avontuur kan beginnen!
Lees ook:Dark Souls II wordt toegankelijker
Lees ook:Eerste trailer Dark Souls III
Lees ook:Kijk dit: Project Dark van Demon’s Souls-ontwikkelaar From Software
Lees ook:Gametrailers interviewt Dark Souls-producer
Lees ook:Kijk dit: nieuwe trailer van From Software’s Dark Souls
Whoehoeeeeeeeee darksouls dagboek….
Jeej nieuwe dagboek serie
Wauw Erik, ik kon m’n ogen niet geloven toen ik op het blog klikte en dit artikel zag. Een wens in vervulling. Ik kijk enorm uit naar je vervolg verhalen.
Heel veel plezier; ik dacht dat Demon’s Souls goed was; tot ik dit gespeeld had. Het moet inderdaad even opgang komen voordat het zich onderscheid maar al snel wordt duidelijk dat dit een meesterwerk is.
ondertussen schiet ik wel voxels
Heel tof! Een nieuw dagboek.. Wederom goed geschreven en een geniaal tekeningetje erbij
Eigenlijk moet je je schamen, iedereen is dol op je dagboeken en je schrijft er bijna nooit een;)
Ik dacht al: zou Erik al weten dat Dark Souls een van de beste adventures is van dit jaar? En ja hoor, je hebt em toch ontdekt. Wat een topgame. Ik zit er nu 140 uur in en nog lang geen zivht op t eind.
ben erg benieuwd naar jouw ervaringen. Deze game roept meer vragen op dan het antwoorden geeft, maar dat waren we al gewend van Demons Souls
)
140! Zo, dan haal je je geld er wel uit zeg.
De vogel kan je overigens ook weer terugbrengen……….eens kijken hoe lang het duurt voordat je ontdekt hoe.
Ik snap dat die dagboeken best veel tijd kosten, maar jouw ervaring binnen een spel in combinatie met je eigenzinnige tekeningetjes zijn wat mij betreft jouw onderscheidend vermogen van andere blogs! Volhouden alstjeblieft!!!
die gemakkelijke bos kan je nog maals verlaan door terug te gaan
maar dan is ie andere koek