Waar de meeste bedrijven hun Games Convention persconferenties vooral gebruiken om een stortvloed aan nieuwe games te laten zien, koos Midway voor een hele andere benadering. David F. Zucker heeft in Leipzig 30 minuten lang gepraat over de volgende stap die de games-industrie volgens hem moet nemen om door te groeien. Zijn belangrijkste conclusie: de film- en games-industrie kúnnen elkaar versterken, maar moeten dan wel op een andere manier gaan samenwerken.
"Voor de volgende-generatieconsoles ziet de consument steeds minder games die gebaseerd zijn op een film. Dit genre doet het, met uitzondering van op games gebaseerde kinderfilms, niet zo goed. Natuurlijk zijn er games als The Lord Of The Rings en Spider-Man die het wel goed doen, maar dan hebben we het over een klein percentage. Als een film minder dan een wereldwijde box office van $300 miljoen haalt, dan zijn de kansen voor een filmgame erg laag. Twee derde van de 60 games die gebruikmaakten van een filmlicentie, hebben hun investering niet opgebracht."
Twee derde! Gemiddeld 66 procent van alle filmlicentie games zijn geflopt. Terwijl het vroeger haast een garantie op succes leek om een bekende filmtitel op de hoes van je game te mogen zetten. Vreemd genoeg gaat Zucker er niet erg veel dieper op in waarom het volgens hem zo vaak misgaat. Hij volstaat door te zeggen dat Midway het voortaan op een andere manier gaat proberen met Hollywood.
"Een game als John Woo Presents Stranglehold is geen rechtstreekse filmlicentie, maar maakt wel gebruik van acteurs (Chow Yun Fat) en regisseur John Woo. De game is het vervolg op de film Hard Boiled en wordt gepresenteerd op dezelfde manier als bij een Hollywood-film gebeurt. Het is een nieuwe manier om samen te werken met Hollywood en toch autonoom te blijven. Een ander voorbeeld is Wheelman, een gameconcept van Vin Diesel. Drie verschillende studio’s werken daaraan. Iedereen is verantwoordelijk voor gedeelten als rijden, actie en tussenfilmpjes. Hierdoor is het spel sneller klaar en verspreid je het budget."
Ik ben geen expert, maar dat laatste idee, de ontwikkeling van een game uitbesteden aan drie verschillende studios, klinkt als een verschrikkelijk idee. Hoe moet die aanpak ooit een goed gebalanceerd spel op gaan leveren?
Het valt daarentegen niet te ontkennen dat Stranglehold tot nu toe wel op heel veel aandacht van pers en publiek heeft kunnen rekenen. Zal dit spel werkelijk een succes worden, juist omdat het niet gewoon Hardboiled, the game is?
"Om de groei te realiseren die de analisten voorspellen, moeten wij doen waar films goed in zijn, het presenteren van spectaculaire verhalen. In films leef je mee met de hoofdpersoon en in games ben je die hoofdpersoon zelf."
Bron: Muziek en Beeld
Zie ook:
- Stranglehold naar Xbox360, PS3, PC en niet naar Revolution
- De toekomst is Unreal
Lees ook:Murray, Ramis en Aykroyd schrijven Ghostbusters 3… de game!
Lees ook:PSP films op de televisie afspelen
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 302
Lees ook:Will Wright interview op Wired
Lees ook:De film en de game op één (Blu Ray) schijfje
het is wel waar maar nu met de game resevoir dogs doe je dingen die je niet in de film ziet je doet dan de dingen die nog onduidelijk zijn want je weet dat het over een roof gaat maar de roof zie je in de film niet maar wel in de game dan doe je zelf mee:)
“…de film- en games-industrie kúnnen elkaar versterken, maar moeten dan wel op een andere manier gaan samenwerken.”
Waarom? Misschien is het gewoon veel beter zowel films als videogames als aparte kunstvormen te gaan zien. In mijn ogen is de games-industrie tegenwoordig volwassen genoeg, om deze stelling te rechtvaardigen. Rembrandt is per slot van rekening ook nooit muziek gaan maken. Schoenmaker blijf bij je leest.
Over het algemeen lijkt mij de tijd-factor het grootste probleem bij het maken van een op een film gebaseerde videogame. Releasedate van film en game zullen niet al te ver van elkaar mogen liggen, waardoor games mogelijk worden afgeraffeld. Daarnaast is het moeilijk om concessies aan het verhaal te doen, ook al zou dit de speelbaarheid van de game ten goede kunnen komen.
Hetgeen John Woo en Vin Diesel doen is eigenlijk niets anders… Hollywood-mensen die zich met games bezig gaan houden.
In mijn ogen zal in de (verre) toekomst een samensmelting van film en videogame eerder een sleutel tot succes zijn, dan simpele videogame-spin-offs van films. Alhoewel ik hiermee eigenlijk meer doel op een verdere ontwikkeling van videogames (meer in de richting van hetgeen zo mooi weergegeven in de film Strange Days van Kathryn Bigelow).
met nadruk op meestal !!!er zijn ook al grote toppers geweest ervan !!
“want je weet dat het over een roof gaat maar de roof zie je in de film niet maar wel in de game dan doe je zelf mee:)”
Dat soort dingen zijn inderdaad interessant! Als je fans van de film op die manier een echte reden kunt geven om het spel te willen spelen… het is in ieder geval een stuk boeiender dan gewoon de film navertellen.
“Rembrandt is per slot van rekening ook nooit muziek gaan maken.”
Dat van rembrandt is wel waar, maar dat twee kunstvormen nooit succesvol te combineren zijn ben ik niet met je eens. Er bestaan prachtige boekverfilmingen, en ook videoclips die de bijbehorende muziek echt weten te versterken. Het hoeft niet altijd rampzalig af te lopen.
“Releasedate van film en game zullen niet al te ver van elkaar mogen liggen, waardoor games mogelijk worden afgeraffeld. Daarnaast is het moeilijk om concessies aan het verhaal te doen, ook al zou dit de speelbaarheid van de game ten goede kunnen komen. “
Dat soort dingen zitten succes inderdaad vaak in de weg. Helemaal mee eens.
Probleem is verder denk ik dat er bij het maken van de game vooral wordt uitgegaan van de actiescenes in de film. Logisch, maar toch jammer. Juist de emoties en de echte personages zijn wat films zo mooi maakt om naar te kijken. En dat wordt in de bijbehorende film meestal samengevat en verstopt in de cutscenes. Ik begrijp wel waarom, maar totdat iemand daar wat op vindt zal het nooit echt hetzelfde aan gaan voelen.
“met nadruk op meestal !!!er zijn ook al grote toppers geweest ervan !!”
Noem eens één voorbeeld dat buiten de door Zucker aangegeven grenzen valt? Dus: “met uitzondering van op games gebaseerde kinderfilms” en “een film minder dan een wereldwijde box office van $300 miljoen haalt, dan zijn de kansen voor een filmgame erg laag”.
Geen film voor kinderen dus, en ook geen miljoenenkostende spektakelfilm. Bijna alle (succesvolle) filmgames zijn gebaseerd op één van die twee.