Het zal de trouwe logboek-lezers die zelf ook Endless Ocean spelen niet ontgaan zijn dat het tempo waarin ik me door het spel heen werk zich het beste laat omschrijven als 'geleidelijk'. Zoals het verschuiven van de continenten op onze aardkorst, is mijn voortgang in Endless Ocean nauwelijks met het blote oog waarneembaar. En toch voelt het niet alsof ik langzaam speel. Ik verveel me geen moment en ik heb op eigen houtje al bijna de hele Manaurische Zee in kaart gebracht. Ik negeer alleen de opdrachten van Catherine.
Het heet niet voor niks Endless Ocean. Als een spel je zoveel vrijheid geeft moet je er wel van profiteren! Vaak prik ik zelfs met gesloten ogen – ondertussen de herkenningstune van Indiana Jones neuriënd – een willekeurige locatie op de kaart, vaar er naartoe en spring op goed geluk in het water. Grom! Wat heb ik toch een gevaarlijk leven! Zo moet Bear Grylls zich voelen als hij weer eens ergens wordt gedropt.
Maar een mens kan niet altijd de stoere rebel uithangen. Af en toe luister ik wel naar Catherine's aanwijzingen om zo weer wat verder te komen in het 'verhaal' van Endless Ocean. Het is de enige manier om alle voorgeprogrammeerde gebeurtenissen mee te maken, zoals de ontmoeting met Alfonso bijvoorbeeld. Alfonso is een dolfijn die ik heb gered uit een stuk gevaarlijk ondiep water, en sindsdien is hij door Catherine benoemd tot mijn 'diving partner'. Voortaan kan ik er bij elke duik voor kiezen om samen met Alfonso te zwemmen. Dat heb ik zelfs Bear Grylls nog nooit zien doen. (Hij zou hem waarschijnlijk opeten).
Friend Code: 4556-9348-6421 | Het logboek van Kapitein Erik
Lees ook:Bestond deze game maar echt: de Bear Grylls RPG
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 10
Lees ook:Citaat: Eurogamer over Endless Ocean 2
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 3
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 15
Een spel als Endless Ocean moet je ook niet geforceerd mission based doen. Gewoon lekker duiken!
Off-topic:
Survival televesion is idd leuk!
Vooral als je beseft dat ze na iedere take weer de trailer van de catering induiken voor een lekkere vette hamburger.
Vooral die Ray Mears was eigenlijk iets te dik
@ Erik
Mijn friendcode is: 5843 7151 9171
Ik zal je toevoegen.
Ik had jou ook al toegevoegd
hey erick heb jij hem alfonso genoemd of het spel zelf
Het spel heb ik inmiddels al gekocht alleen mijn Wii staat al bijna een maand bij Nintendo (stuk grrr).
Lang leve de uiterst trage garantie reparaties bij Nintendo. Dus ik hem terug heb post ik ook mijn Friend Code.
“Vooral als je beseft dat ze na iedere take weer de trailer van de catering induiken voor een lekkere vette hamburger.”
Haha, ja je weet dat je voor de gek wordt gehouden maar toch is het fascinerende televisie. Ik probeer het maar te zien als een dramaserie en niet zozeer als documentaire. :p
“hey erick heb jij hem alfonso genoemd of het spel zelf
”
Dat was ik. De eerste naam die me te binnen schoot.
“Het spel heb ik inmiddels al gekocht alleen mijn Wii staat al bijna een maand bij Nintendo (stuk grrr).”
Zo lang? Dat ben ik niet van Nintendo gewend. De enige keer dat ik een probleem had kreeg ik m’n defecte controller al binnen een week terug.
Balen. Maar in ieder geval heb je het spel gevonden. Dat is ook niet altijd even makkelijk (veel winkels hebben hem niet), dus dat is alvast iets.
ik noemde mijn dolfijn MOSHY ik kon niets beters bedenken
, trouwens mijn broer Wouter’s (hij reageert ook wel eens)friend code is: 5569-0386-3903
mijn friendcode is: 6728-3909-6954
we hebben jou ook allebij toegevoegd.
voeg ons aljeblieft ook toe.