Ik had zelf gegokt op drijfzand. Zo erg was het gelukkig niet – niemand houdt van drijfzand – maar toch is dit ook behoorlijk irritant. Ik vond die Ant Lions leuker toen ik er nog overheen kon rijden met mijn trouwe Dune Buggy.
Wat is er aan de hand? Ant Lions! Overal! Een paar minuten geleden arriveerde ik bij een grote zandbak. In het midden zaten twee mannen op een uitstekende rots. Ze schreeuwden iets naar me. Dat ik vooral niet op het zand mocht komen. "For some reason it makes the Ant Lions go crazy!" Toen deed ik er nog een beetje lacherig over. Ant Lions? Waren dat niet die kleine beestjes die zo'n smakelijk spletsch geluidje maakte als ik ze verpletterde onder mijn wielen? Wie was er nou bang voor een paar mieren? Maar toen een paar seconden later de twee mannen voor mijn neus werden opgegeten door een kudde woedende Ant Lions vond ik het meteen een stuk minder grappig.
De bedoeling was natuurlijk dat ik ook even die zandbak over zou steken. Van rotsblok naar rotsblok springen en vooral zorgen dat mijn voeten het zand niet raken. For some reason it makes the Ant Lions go crazy. En als de Ant Lions doordraaien wil je liever niet in de buurt zijn, geloof me. Plotseling kruipen ze dan uit het zand en beginnen Gordon van alle kanten aan te vallen. Eén of twee mieren zou niet zo'n probleem zijn, maar dit zijn er zoveel dat je makkelijk het overzicht kwijtraakt. Ongemerkt kan je energie dan hard teruglopen, heb ik gemerkt.
Dus, samenvattend: het is nu de bedoeling dat ik van rotsblok naar rotsblok spring. In een first person shooter waarin mijn voeten onzichtbaar zijn, waarin ik geen schaduw heb en waarin ik eigenlijk ook niet bijster hoog of ver kan springen. Hm. Ik heb nu pas één poging gedaan en ik vermoed dat ik er nog wel een paar nodig ga hebben. Springen zou in dit soort spellen verboden moeten worden.
Het goede nieuws is dat ik een paar minuten eerder weer één van mijn beste Half-Life 2 momenten ooit heb beleefd. Ik kwam aan in een kleine nederzetting van het verzet. ("Vanaf hier zul je te voet verder moeten," zei de eerste soldaat die me aansprak. Maar ik had de Dune Buggy al tien minuten eerder achtergelaten. Ha! Ik was helemaal te voet door die tunnel gelopen. Ha! Dat had hij zeker niet verwacht he? Eindelijk heb ik iets gedaan dat Valve niet had zien aankomen). Samen met het verzet heb ik een vijandelijk aanval tegengehouden. Ik was one of the guys. Ik heb schouder aan schouder met mijn mijn medesoldaten. Ik heb één van mijn kameraden dekking gegeven. Het was prachtig. Ik voelde zo'n sterke band met die jongens dat ik bijna medelijden kreeg toen ik me had verscholen in een leegstaand huis en door het raam toekeek hoe een paar van mijn vrienden werden neergeschoten.
Wat? Kijk niet zo! Dat is niet laf, dat is verstandig. Mijn makkers hadden het vast ook belangrijk gevonden dat ik in ieder geval zou overleven. En bovendien is de veldslag uiteindelijk wel dankzij mij gewonnen. Voor de grote finale beklom ik een vuurtoren en schoot ik met mijn raketwerper het vijandelijke luchtschip aan flarden. Het was een glorieus moment. Ik kan alleen maar hopen dat ik de volgende keer ook zo'n heldhaftig verhaal heb over de Ant Lions.
Zie ook:
- Hoe ik al na twee levels ophield met Half Life 2
- Hoe ik op dringend advies van mijn lezers verder ging met Half-Life 2
- Hoe lang gaat dat Water Hazard level eigenlijk nog duren?
- Hoe ben ik nu weer terechtgekomen in Ravenholm?
- Hoe ik in Ravenholm iets over mezelf leerde
- Bijna een hartaanval langs Highway 17
- Ik begon me net af te vragen waarom dit level Sandtraps heet
- Hoe een houten plank mijn leven redde in Sandtraps
- De mierenvanger van Nova Prospekt
- Lemme get out of your way Freeman
- Hoe Dr. Breen hulp krijgt van Electronic Arts
- Het einde van Half-Life 2
Lees ook:Gerucht: Half-Life 2 Episode 3 & Kid Icarus Wii op E3
Lees ook:Left 4 Dead interview, gameplay beelden
Lees ook:Hoe een houten plank mijn leven redde in Sandtraps
Lees ook:Black Mesa (Half-Life remake) trailer
Lees ook:F-Zero, Half-Life 2 en meer spellen vastgelegd op fraaie retro-posters
Je hebt de Ant Lions wel heel klein getekend. Volgens mij zijn ze zelfs groter dan jijzelf bent
En vond het springen ook wel beetje irritant, maar niet zo irritant als je nu doet verwoorden.
Maar ben blij dat je nog steeds geniet van HL2… ik lees en geniet met je mee
man, wat kun jij schijten over dit spel ten onrecht!
half-life is zowat één van de pioniers in de shoot’em up wereld des games en al wat jij kan is het spel zo erg overdreven afbreken met enkele mooie speelse en romige woorden.
die ants alleen al zijn gewoonweg groter dan je karakter zelf in ‘t spel. one advice: WAKE UP!!!
deze game is een mega omzetting van een pc-game nr console versie toe. en het feit dat je geen voeten ziet in het spel? duh!? alsof deze game de enige is die hierin onderdoet. en tjah, je hebt je buggy achtergelaten tijdens het spel, kan ik niet aan doen dat je niet kan lezen of luiteren, de andere personages in de game doen thans hun nodige uitleg alvorens je verdergaat in het spel.
bij deze… einde pleidooi.
“man, wat kun jij schijten over dit spel ten onrecht! “
Volgens mij heb ik net een andere tekst gelezen ofzo….
“Springen zou in dit soort spellen verboden moeten worden”
eindelijk iemand die het met mijn eens is. ik ben geen grote fps fan. groter titels spel ik wel, en ben wel een groot fan van timespliters. maar ben meer van de thirth persoon adventures en platformers. ik ben dus niet vies van een goede pitige springpuzzel. maar mijn grote ergenis met games is wel springpuzzels in fps. het is zo erg dat geregeld ik fps meteen afsluit en nooit meer opstart zodra ik er een tegenkom.
ik vind niet alleen dat het verboden moet worden. de level-disigner die hem bedacht heeft moet meteen onslagen worden en op een zwarte “don’t hire” lijst worden gezet.
Het is te idioot voor woorden. Beseffen deze mensen niet dat ik mijn voeten niet zie. Ik kan niet eens de vloer vlak voor mijn voeten zien. Daarnaast heb je amper hoogte besef. En de door de lucht afgelegde afstand is ook zeer lastig in te schatten. Al met al niet echt een ideale situatie om mijn van punt naar punt te laten springen.
Er is toch ook geen platformer die zijn karakter een sniperrifle geeft en verwacht dat deze hier mee overweg kan zonder hem de mogelijkheid te geven om over te schakelen naar een First persoon view door het vizier.
P.S. als we dan toch bezig zijn om mensen met dit soort dingen verzinnen te ontslag. kunnen we dan meteen de eerst volgende leveldisigner die zijn level vol zet met rode vaten gevuld met explosieven meteen maar afschieten?
Ja idd, beetje overtrokken reactie
Waar blijft overigens je stukje over Valve en gaspedalen?
Dus als ik het goed begrijp maak jij een heel artikel omtrent het feit dat jij springen in het Sandtraps level bij Half-Life moeilijk vind? Hahaha! Maak gewoon gebruik van die planken en dan lukt het meteen. Ik ben 1 keer gestorven door een vuile Ant Lion die mij het zand opduwde, en daarna ging ik er meteen door.
Maar ik vroeg me af, wat is de reden van het plaatsen van dit artikel? Als iedere gamer zijn gamemomenten zou moeten bloggen zou het internet snel vollopen!
@ N Stone:
Kijk, het is heel eenvoudig, zo’n puzzels worden in games gestoken om de funfactor te verhogen, ze zijn niet makkelijk, maar maken de ervaring er alleen maar beter op. En als jij blijkbaar zo’n dikke noob bent die dingen meteen opgeeft, dan koop je toch meteen geen console, zo heb je geen enkele uitdaging meer. Ik raadt Sudoku’s aan, veel puzzelplezier waarbij je wel je voetjes kan zien.
@kiezel
ik heb niets tegen puzzels in een game. en ik zal er ook niet snel een game weg legen alleen omdat het lastig is. Ik speelde al games toen point and click games de populaire genre was. Dat waren pas lastige puzzels. Dus kom bij mijn niet aan met te lastig. Het is alleen een kwestie van verkeerde puzzel op de verkeerde plaats/game. Een springpuzzel in een fps is niet fun verhogend, maar gewoon slecht leveldesign. Je maakt een schakspel toch ook niet leuker door er valluiken in te zetten? Maak in een fps gewoon een puzzel waarbij de met meerder schakelaars deuren moet open terwijl de zelfde schakelaar weer andere deuren sluit. En je dus zo enkel door de goede combinatie schakelaar om te zetten de doorgang kan open. Of iets dergelijks,.. weet ik veel.
P.S. ik vul mijn sudoku’s inderdaad altijd in met mijn voeten op tafel. Ik weet niet of dit iets met een feet-fetish te maken heeft of dat ik met mijn tenen gewoon makelijker kan onthouden hoe je tot 9 telt. Maar dat is nu eenmaal hoe ik het doe
Arggghh!!! wat frustrerend!!!
ik ben door jouw blogs over Half Life 2 (en ik vond het er bij mijn broer wel erg tof uit zien!) ook maar HL2 gaan spelen ook al ben ik zeker geen fan van fps (zeg maar gerust dat ik het zelden tot nooit doe)
maar ik heb jullie hulp nodig want ik zit vast (nog ergens in het begin).. in die ruimte met al die explosieve vaten en vliegende kettingzagen.. (die zijn beide allemaal weg) nu kan ik dus onder in het wat al die klotevaten opstapelen en proberen dat rode gat in te komen, ik kan via de pijpen op het plafond wel in de volgende ruimte komen maar die is ook doodlopend en vanuit daar is door tralies te zien dat de rood verlichte buis wel degelijk de weg naar vrijheid is..
maar die vaten op elkaar stapelen is dus onmogelijk. ben ik mijn tijd aan het verdoen en is de uitgang eigenlijk heel makkelijk namelijk ergens anders…??
WAT THE HELL MOET IK DOEN (ik ben geen quiter, ben al een halve dag hiermee bezig of zo :S)
oh you’ve got to be kidding me!!
heb ik al die vaten opgestapeld, en aan de overkant gekomen, zit er gewoon een hendel waarmee ik het waterpijl kan laten stijgen!! GVD… nouja.. kudos voor mij dat het me zonder water is gelukt
Wauw Erik, wie had ooit gedacht dat er zoveel ophef zou ontstaan over jouw posts… ik lig dubbel van het lachen!
wie kent mijn nog van heel lang geleden
Erik, het kan soms makkelijker zijn omgewoon de level door te sprinten.
“Wauw Erik, wie had ooit gedacht dat er zoveel ophef zou ontstaan over jouw posts… ik lig dubbel van het lachen!”
Ik weet ook even niet waar dit opeens vandaan komt. Dit is toch al de zevende keer dat ik over HL2 schrijf en bovendien één van de positievere stukken. :p
- De Ant Lions zijn inderdaad groter in het spel, maar op deze tekening niet. Twee grote mieren op Gordon zag er minder eng uit dan Gordon die is bedekt met kleine mieren. Laten we het artistieke vrijheid noemen.
Of baby-mieren, als je daarmee niet kunt leven.
- Ja het stoort me inderdaad dat je Gordon’s voeten en handen nooit ziet. Het lijkt me geen excuus dat andere spellen het óók niet doen. Als ik die spellen speelde zou ik er ook over klagen. Net zolang tot een ontwikkelaar op het idee komt om die armen en benen wel gewoon weer te geven.
“Beseffen deze mensen niet dat ik mijn voeten niet zie. Ik kan niet eens de vloer vlak voor mijn voeten zien. Daarnaast heb je amper hoogte besef. En de door de lucht afgelegde afstand is ook zeer lastig in te schatten.”
Precies! Van alle first person shooters die ik heb gespeeld (niet veel) ging het springen in Metroid Prime me het beste af. Geen idee waarom, het had veel van dezelfde problemen maar op één of andere manier sprong ik bijna nooit mis. Misschien was er een subtiele auto-aim tijdens het springen ofzo. Wat de reden ook was, het werkte 90% van de tijd.
“Maar ik vroeg me af, wat is de reden van het plaatsen van dit artikel? Als iedere gamer zijn gamemomenten zou moeten bloggen zou het internet snel vollopen!”
Dat is waar maar bijna geen enkele andere gamer doet het! De algemene reden is dat ik van deze blog een site probeer te maken die ik zelf graag zou lezen. Reviews die het rijtje gameplay, graphics, geluid afwerken zijn er al genoeg.
De specifieke reden voor dit artikel is dat de lezers van deze site me zelf hebben overgehaald om HL2 te blijven spelen (ik wilde er eigenlijk al na een paar uur mee stoppen). Nu hou ik ze af en toe op de hoogte van mijn vorderingen.
“Ik raadt Sudoku’s aan, veel puzzelplezier waarbij je wel je voetjes kan zien.”
Springen zonder je voeten te kunnen zien is hetzelfde als een sudoku oplossen zonder naar het papier te kijken.
Allebei onnodig lastig!
“heb ik al die vaten opgestapeld, en aan de overkant gekomen, zit er gewoon een hendel waarmee ik het waterpijl kan laten stijgen!! “
Haha! Wat herkenbaar! Ik heb ook lang gezocht naar die schakelaar. het verschil bij mij was dat ik die vaten niet kreeg opgestapeld. Ik heb het wel heel lang geprobeerd.
“Erik, het kan soms makkelijker zijn omgewoon de level door te sprinten.”
Gewoon door het zand heen sprinten? Ik kan het natuurlijk een keer proberen… Ik denk alleen niet dat het goed afloopt. :p
Kiezel, raad eens. De site heet games.blog. Een blog is gewoon een weblog waar mensen puur hun mening en nieuws en whatever kwijt kunnen. In dit geval is het een games weblog. En wat betekend dat dus? Ja, juist! Een weblog met gamemomenten. Erik z’n mening, z’n nieuws, wat HIJ wilt plaatsen komt hier terecht. Wat leren we toch snel hè?
Ik zie dat erik ook al een soortgelijk iets heeft gezegd, maar goed, ik wilde het toch even kwijt.
Het grappige is dat in Episode 1 en 2 er helemaal geen platforming stukken meer voorkomen. Bij Valve hebben ze het dus kennelijk ook door dat het niet zo’n enorm succes is.
Over de Antlions kan ik alleen zeggen dat ik mij er ook een beetje aan irriteerde, maar volgens mij is dat de bedoeling van Valve geweest.
beste erik, ik lig helemaal in een deuk van die berichten over half-life, geniaal gewoon.
Ik kan je alleen nog maar zeggen dat HL1 minstens net zo goed, zo niet beter is dan deel 2. ik kan je dan ook sterk aanraden (als dat al niet door andere fans gedaan is) deze ook te spelen, je kunt de ps2 versie in je ps3 duwen, ander is ie voor de pc ook te verkrijgen.
zeker doen, je krijgt er geen spijt van
Zelf ben ik van mening dat deel 1, een van de beste ‘shooters’ (een te minne genre-uitdrukking wat mij betreft) aller tijden is.
Mvrgrt, Tom van Veenhuijzen
Tom, Half Life 1 heeft dat goede verhaalvertelling die Half Life 2 heeft niet. Vooral dit is waarom Erik HL2 speelt. Ik denk niet dat hij HL1 zal proberen.
Ik denk inderdaad niet dat Half-Life 1 erg geschikt voor mij is. Het klinkt alsof ik ongeveer hetzelfde spel als HL2 zou spelen, alleen dan zonder al mijn favoriete stukjes.
hehe, en dan moet ik volgende week zeker lezen hoe je met veel tegenzin deel 1 op had gezet maar ons nu toch allemaal wil vertellen hoe geweldig die wel niet is
het is waar dat er geen ‘cut-scenes’ in zitten, maar er gebeurt om je heen wel van alles en nog wat. je zou voor de aardigheid toch even het begin moeten zien
http://youtube.com/watch?v=YuXWNQ-yrBo
je weet hoe ze zijn he, die halflife fans!
eigenwijs als de hel..
kijk uit naar nieuw schrijfwerk, grt
tom
dat linkje gaat trouwens niet naar een filmpje van het begin, dat kon ik niet vinden. kan iemand anders erik anders even overtuigen?
tom