Wat? “Nooit?” “In geen geval?” “Nog in geen honderd jaar?” Nee, zoiets zou ik nooit zeggen. Ik speel de demo nu al bijna twee dagen non-stop en ik kan het iedereen aanbevelen. Patapon 2 is namelijk briljant!
De officiële demo ja. Op de PSP. Want ik weet niet of er iemand cola over mijn toetsenbord heeft gemorst of dat de buurman stiekem meelift op het draadloze internet, maar wat ik in de flash-versie niet voor elkaar kreeg lukt me met de originele driehoekje-cirkeltje-kruisje-vierkantje-knoppen probleemloos: het ritme vinden én vasthouden! The rhythm…. THE RHYTHM! En als dat eenmaal lukt worden ook de diepere lagen van Patapon 2 zichtbaar. Opeens worstel ik niet meer met de besturing, maar met vuurspuwende draken. Er zit zowaar een strategie-spel verstopt onder dat ritmisch knoppen-drukken. Pon pon pata pon: attack! Chaka chaka pata pon: defend! Wat? Hij slaat op de vlucht? Maar dat gaat zomaar niet! Pata pata pata pon: erachteraan!
Een zelfde soort demo heb ik echter ook weleens gedownload voor de eerste Patapon, en daar bracht ik toen weinig van terecht. Waarom lukt het nu wel? Wat is er gebeurd? Heeft Sony Patapon 2 soms makkelijker gemaakt?
Nou inderdaad. Blijkbaar was ik niet de enige die moeite had met Patapon, want dat is precies wat Sony heeft gedaan.
In de eerste Patapon werd je gevoel voor ritme streng beoordeeld. Om je troepen aan te voeren moest je precies op het juiste moment op de juiste trommel slaan (lees: op de juiste knop drukken). Zat je er net een fractie van een seconde naast? Jammer, maar dan gebeurde er dus meteen niks meer. Dat was misschien leuk voor puristen, maar uiterst frustrerend voor de rhythmicly challenged zoals mijzelf.
Patapon 2 lost dat op met het idee dat je ook ‘bijna raak’ op een trommel kunt slaan. Natuurlijk moet je nog steeds een ritme aanhouden, maar je mag er deze keer een paar fracties van seconden naast zitten. De trommelslagen klinken wat doffer, maar de soldaatjes blijven reageren op je commando’s. Het is een subtiel verschil met de eerste Patapon, maar voor mij precies genoeg om door te blijven spelen.
En na een paar seconden foutloos spelen gebeurt dan het wonder: de muziek (voorheen een simpel tam-tam ritme) komt plotseling op gang, de aanvallen worden sterker, de slang in de linkerhoek van het scherm begint te kronkelen en de soldaten zingen blije liedjes. Ik weet niet of het écht hetzelfde is als de ‘flow’ van een goed actiespel waar je met veel oefenen helemaal in bent gekomen (tenslotte is er – behalve dus een gevoel voor ritme – niet echt vaardigheid voor nodig), maar dankzij al die audiovisuele stimulatie voelt het wel hetzelfde. Eigenlijk neemt Patapon een shortcut naar dezelfde trance die je bij WipEout en Guitar Hero pas voelt na vele uren oefenen. Het verschijnsel heet ‘Fever Mode’ en vanaf dat moment wordt Patapon 2 pas echt leuk. De kunst is dan ook om zolang mogelijk in Fever Mode te blijven door foutloos te spelen en enorme combo’s op te bouwen.
In Patapon 1 met zijn strenge spelregels kon ik dat wel op mijn buik schrijven, maar bij Patapon 2 krijg zelfs ik het dankzij een handig steuntje in de rug voor elkaar. Iedere keer als het fout dreigt te gaan word ik gewaarschuwd met vier schelle piepjes om me eraan te herinneren wat het ritme ook alweer was. En hoe knullig dat ook klinkt en zelfs al schaam ik me er stiekem een beetje voor: die piepjes helpen echt. Met een beetje hulp van het spel hou ik Fever Mode minutenlang vol en kan ik Patapon eindelijk ervaren zoals de makers het bedoeld hebben.
Hoe bedwelmend Fever Mode eigenlijk is blijkt pas wanneer het misgaat: als ik het ondanks alle piepjes voor elkaar krijg om het ritme te verknoeien houden de soldaten op met zingen, valt de muziek weg en kruipt die vrolijke slang snel van het scherm. Het hele spel valt min of meer stil en dan pas merk ik dat Minoes hartstochtelijk staat te miauwen bij zijn lege voerbak en dat de buurman al vijf minuten op het raam tikt omdat hij problemen heeft met zijn internet. Zelden verdween de hele wereld om mij heen zo nadrukkelijk naar de achtergrond als toen Patapon 2 eenmaal op gang kwam.
Allen naar de PlayStation Store dus en downloaden die gratis demo!
Lees ook:Patapon 2 makkelijker, LocoRoco 2 muzikaler
Lees ook:Wel een gratis Patapon demo voor Europa
Lees ook:Probeer Patapon 2 gratis in je internetbrowser
Lees ook:Nieuwe trailer rhythm game Patapon (PSP)
Lees ook:Pata Pata Pata Pon… twee! (screenshots)
en dit allemaal, door alleen de demo te spelen, ik heb het echte spel gespeeld, en het is nog net zo een saai irritant takke spel als deel 1, en dat komt niet omdat ik het niet kan, want ik heb het eerste spel zeker tot de helft gedaan, maar ik werd gewoon ziek van die irritantie muziek, en van die besturing, ik heb liever een spel waarbij de besturing duidelijk is, en niet dat je voor 1 actie 4 knoppen nodig hebt
Go Erik!
Jammer dat ik geen PSP heb…
haha, komt dit nu uit de mond van de man die geen stap kon zetten in de flash game? goed dat je toch overtuigd bent. Ik heb helaas geen PSP, anders had ik deze zeker aangeschaft.
*probeert de flash demo nog eens*
.
En toch loopt die niet helemaal synchroon. Met het ritme van de PSP-versie nog in m’n vingers lukt het redelijk, maar je moet al beginnen met drukken voordat de poppetjes klaar zijn met zingen… heel verwarrend. Nu snap ik waarom ik er niks van terecht bracht.
tis een maat drukken, een maat overslaan en dan weer drukken. die poppetjes proberen je volgens mij in de war te brengen. ik had er geen moeite mee, maar ik speel al sinds m’n zestiende drums, dat helpt wel mee
Piet, jammer dat jij patapon zo beleeft heb. maar ik deel totaal je mening niet. ik heb patapon uren achter elkaar lopen spellen. ik ben op ongeveer 3/4 gestopt omdat ik het jammer vond dat je de eerste levels zo vaak moest over spellen om geld te verdienen. dat was het enige dat ik minder aan het spel vond. maar voor de rest was het een van de verslavenste spellen die ik in de laatste paar jaar heb gespeeld.
Told ya so!
waar is de psp demo te downloaden??
PlayStation Store (vanaf de PSP). Ik denk dat hij nog steeds op de voorpagina staat en anders moet even zoeken in de categorie Strategy.
is die playstationstore gewoon via internetbrowser?
Nee, hij heeft zijn eigen symbooltje, helemaal rechts op de XMB. Als je hem niet ziet heb je misschien nog een verouderde firmware. Pas wel op als je gaat updaten, ik weet niet OF je weleens illegale software gebruikt, maar als dat zo is kan dat met nieuwe firmware waarschijnlijk niet meer. Als dat allemaal geen probleem is kun je de meest recente firmware downloaden onder instellingen. Daarna kun je vanaf de PSP rechtstreeks naar de Store.
ik heb firmware 4.01
dat lijkt mij wel genoeg