30 maart 2007
De laatste keer dat we elkaar spraken was ik net mijn laatste leven verloren tijdens het grote gevecht met de Technodrome.
En inmiddels ben ik nog geen steek verder, behalve dat ik weer precies weet waarom ik vroeger zo’n hekel had aan dit spel. Wat een gruwelijk irritant gevecht is dit! Als het je al lukt om voorbij de gigantische vork aan de voorkant te komen, die je elektrocuteerd als je er zelfs maar naar kijkt, dan krijg je te maken met niet één, maar twee ronddraaiende kanonnen die constant kogels op je afvuren. Er is een luik waar steeds nieuwe vijandelijke ninja’s door naar buiten komen springen, de Technodrome zelf staat geen seconde stil en als je tijdens het aanvallen per ongeluk – in alle hectiek, het spijt me Konami, het spijt me! – het grote oog aanraakt, dan kost dat je meteen een halve energiebalk.
Helemaal leuk wordt het als je dan door al je continues heen bent (wat niet lang duurt!) en het spel je vrolijk terugstuurt naar het titelscherm. “Want zo ging dat vroeger op de NES,” schreef ik de vorige keer enthousiast.
En zo ging het ook vroeger op de NES, maar waarom ik daar vorige week zo enthousiast over was weet ik nu echt niet meer. Het is niet leuk, het is irritant! Frustrerend! Oneerlijk!
Wat ik nog het meeste mis aan de oorspronkelijke NES-versie, en dat is iets wat de Virtual Console nooit zal kunnen emuleren, is die heerlijke Power-knop van de NES. Echt een stevige knop waarop je je kon afreageren door hem lekker diep in te drukken. Met een woeste beweging zwiepte je dan het luikje open en rukte die vervloekte Turtles-cassette er in één beweging uit. Heerlijk! Zo kwam ik vroeger van m’n Turtle-frustraties af!
Op een één of andere manier werkte dat veel bevredigender dan op de Home-knop drukken en “Wii-menu” selecteren. “Wil je terug naar het Wii-menu?” vraagt de console me dan ook nog heel ergerlijk. En dan moet ik natuurlijk “Ja” selecteren voordat hij me eindelijk laat ontsnappen aan de Turtles.
Voor een fabrikant die zo hoog van de toren blaast als het gaat over gebruiksvriendelijkheid hadden ze best wat meer rekening mogen houden met gefrustreerde gebruikers!
Update 2 april:
Okee, dat schreef ik afgelopen vrijdag. Om allerlei redenen ben ik er toen niet aan toegekomen om het verhaal ook daadwerkelijk online te plaatsen. Inmiddels is het maandag en is het me wel gelukt om de Technodrome te verslaan. Nu ben ik terechtgekomen in het allerlaatste level dat zich afspeelt in de Technodrome.
En ik vind het nu echt niet leuk meer!
Dat het laatste level ook het moeilijkste level moet zijn dat kan ik nog wel begrijpen. Dat het moeilijkste level ook de gevaarlijkste vijanden moet bevatten, daar heb ik ook begrip voor. Ja zelfs als het die vrijwel onverwoestbare blauwe astronauten betreft die door de lucht zweven en laserstralen op je afvuren. Het zijn de ergerlijkste vijanden die ik ooit ben tegengekomen, maar ik heb er begrip voor. Een te makkelijk laatste level is een enorme anti-climax en dat wilde Konami begrijpelijkerwijs voorkomen. Dat is ze gelukt, en ik zwijg erover. Ik knarsetand me er wel een weg doorheen, want ik wist waar ik aan begon toen ik dit spel downloadde.
Maar dat zo’n laatste level dan moet worden afgesloten door een claustrofobisch smalle gang (te laag om te springen!), waarin je wordt aangevallen door meer dan tien van zulke astronauten, daar kan ik minder goed tegen.
Hoe Konami? Hoe? Hoe hadden jullie gedacht dat ik die smalle rotgang in Splintersnaam zou overleven? Ik kan verdorie geen kant op! Zelfs Donatallo, de sterkste Turtle, heeft drie slagen nodig om zo’n astronaut te verslaan. Voordat het zover is hebben zij mij al minstens tien keer geraakt en balanceren al mijn Turtles op de rand van de afgrond, qua energiebalkjes.
Ik ben inmiddels niet ver meer verwijderd van het hele spel maar gewoon van m’n Wii te verwijderen. Het is te veel. Te moeilijk. Te niet-leuk meer. De enige gedachte die blijft knagen is dat het me vroeger, ooit, blijkbaar wel gelukt is. Er moet dus een manier zijn. Maar hoe?
Lees ook:
- Terug naar TMNT
Lees ook:Contra 4 boxart/releasedate
Lees ook:Terug naar TMNT
Lees ook:Ik kan het nog!
Lees ook:Elebits video review
Lees ook:Ik wil ook Elebits pantoffels!
Woow, die tekening is mooi. Wel frusterend als je het echt al zo lang niet lukt.
Ik weet precies waar je het over hebt. Dat is het een onmogelijk stukje…
Ik kan me herinneren toen ik 19 of zo was, en toen ook terugkeerde naar dit spel dit stuk het vervelendste was.
Loop bij die smalle gang door tot de astronaut net het scherm binnenkomt aan e rechterkant. Loop dan weer naar links en je zult zien dat deze astronaut niet nog eens terugkomt als je weer terugloopt. Herhaal dit 10(?) keer en je loopt er zo doorheen. Ik weet trouwens niet of dit werkt bij de WiiVC versie.
Aah! een ‘Erik verhaal’! Die vind ik leuk! ^_^
Tegenwoordig heb je ‘moeilijkheidsgraden’ waarmee je kan kiezen hoe moeilijk het spel word. Is handig maar soms ook te makkelijk…
Bij de Super Smash Brothers spellen hebben ze het mooi geregeld, wil je iets moois unlocken, speel het dan moeilijk… Echt moeilijk… Ik heb het over alle event stages halen in SSB Melee… Het is me wel gelukt… na 1 week lang proberen.
jah daar is keuze zat, bijvoorbeeld een trophy als je all-star op hard uitspeeld, die laatste event (51) is egt te moeilijk maarja met jigglypuf is ie nog wel te doen
“Loop dan weer naar links en je zult zien dat deze astronaut niet nog eens terugkomt als je weer terugloopt. Herhaal dit 10(?) keer en je loopt er zo doorheen. Ik weet trouwens niet of dit werkt bij de WiiVC versie.”
Whoa! Ik las dat en meteen klikte er iets! Zo deed ik het vroeger inderdáád! Dat was de manier!
Volgens mij hoefde je zelfs alleen maar stil te staan, en vlogen ze dan vanzelf weer weg. Vrij duidelijk een glitch in het spel, maar als het werkt ben ik tevreden. 
Ik ga het proberen! Hopelijk zit het ook in de Virtual Console versie.
Ik probeerde vroeger altijd (voor het vliegtuig level – dat Level waarin je met die bus kunt rijden) zoveel mogelijk van die halve manen (weet niet meer hoe die heten) te verzamelen. Die dingen zijn onwijs sterk en gaan overal doorheen. Worden die enorm sterke vijanden ineens een stuk makkelijker!
Die scroll-wapens kunnen ook erg handig zijn in die gang. Ik heb het spel 1 keer uitgespeel, dat vond ik genoeg. Overigens is Shredder toch wel een anti-climax.