Games die u misschien nog niet kende – Astro Go! Go!

Zometeen zult u aan F-Zero denken. Over ongeveer twee zinnen. Als ik heb gezegd dat Astro Go! Go! een futuristisch race-spel is voor de Super Famicom. Nu denkt u aan F-Zero he?

De meest voor de hand liggende vergelijking is dan ook F-Zero, moeder van alle futuristische race-spellen. Maar omdat F-Zero een van de beste spellen ooit gemaakt is, ben ik al vanaf 1994 nieuwsgierig naar Astro Go! Go! In dat jaar las ik in een Super Nintendo tijdschrift een import-review over dit spel. Ik moest meteen aan F-Zero denken.

Pas een anderhalf jaar geleden was ik dankzij eBay ook daadwerkelijk in staat om Astro Go! Go! aan te schaffen. En inderdaad, als ik dit spel ergens mee moest vergelijken dan zou het F-Zero zijn. Maar tegelijkertijd doet Astro Go! Go! zoveel zaken anders dat er eigenlijk meer verschillen dan overeenkomsten zijn.

Astro Go! Go! is nooit buiten Japan uitgebracht, en het is niet moeilijk te begrijpen waarom niet. Want laat ik dat voorop stellen; dit is bepaald geen perfect spel. Als geheel voelt het rommelig aan en het kent vele schoonheidsfoutjes. Maar toch merk ik dat ik er steeds weer naar terugkeer. Opeens betrap ik mezelf erop dat ik het weer een hele avond heb zitten spelen. Weer urenlang ben bezig geweest om die onmogelijke controls onder de knie te krijgen. Het spel heeft beslist iets, al is het moeilijk om onder woorden te brengen wat dat precies is.

Het meest in het oog springende verschil met F-Zero is dat de camera in Astro Go! Go! niet altijd achter uw voertuig blijft. Welke kant u ook op rijdt, de camera staat altijd op het noorden gericht. Als de baan een bocht naar links maakt betekent dat dus dat u de actie daarna eventjes van de zijkant ziet. En als de baan afbuigt naar het zuiden betekent dat zelfs dat u de wagen even op het scherm af ziet komen, maar dat gebeurt gelukkig niet al te vaak.

Wat daarna begint op te vallen is hoe snel Astro Go! Go! eigenlijk is. Mijn God, die snelheid! Bij normaal spelen zit het tempo er al aardig in, maar zodra u er een turbo tegenaan gooit gaan echt (letterlijk!) alle remmen los. U kunt maar beter zorgen dat u de baan goed uit uw hoofd kent, want normaal anticiperen op de bochten is er dan echt niet meer bij. Het spreekt voor zich dat het wel een enorme kick geeft als u zo’n snelheidsboost zonder kleerscheuren overleeft.

Het grootste probleem van Astro Go! Go! blijft de besturing. Die voelt exact het tegenovergestelde aan van vloeiend. Een tikje op de vierpuntsdruktoets naar rechts betekent dat uw voertuig gelijk 30 graden opzij draait. Dat is in het begin zo vreemd dat u alle kanten op zult stuiteren. Met oefening valt het wel onder de knie te krijgen, maar het gaat nooit echt natuurlijk aanvoelen. Al is het wel fijn om op die manier zonder enig snelheidsverlies door de kronkelinge gedeeltes heen te kunnen sturen.

Echter het spel borduurt zo briljant verder op het basisidee van F-Zero dat u de vreemde besturing graag voor lief neemt. Op sommige banen zijn razendsnelle lopende banden aangelegd. Het is een hele kunst om er op te blijven, maar als dat eenmaal lukt is het een grappige variatie op de standaard boost-pads van F-Zero. Ook leuk is de planeet ‘Air Station’, waar u stukken van de race moet afleggen door de lucht, terwijl enorme ventilatoren op de grond u zwevende houden.

Ook de art direction is behoorlijk ‘out there’. Met af en toe bijna psychedelische kleurenscherma’s en meer knipperlichtjes dan u ooit in 1 spel voor mogelijk had gehouden. Het is echt leuk om dit spel te importeren omdat alles zo exotisch aanvoelt (terwijl alle schermteksten wel gewoon in het engels zijn). Alle banen hebben ook enorm tot de verbeelding sprekende namen als ‘Icebaby Planet’ en ‘Sweetcat Lake’, wie verzint zoiets prachtigs?

Al even opvallend is de muziek van Yusuku Takahama, die erin slaagt om futuristisch te klinken en tegelijkertijd nostalgische gevoelens op te roepen. Het deuntje dat u bijvoorbeeld hoort bij het winnen van een wedstrijd in de ‘Luna Bee’ klinkt spacy en funky. Blijft ook nog dagenlang in uw hoofd zitten. Maar race over de uitgestrekte vlaktes van ‘Satelite Q’ en er klinkt op de achtergrond een melancholiek muziekje waarbij u regelmatig een traantje zult wegpinken.

Heeft u een converter voor uw Super Nintendo, of misschien zelfs een echte Super Famicom onder de televisie, dan mag u Astro Go! Go! eigenlijk niet missen. Misschien geen groots meesterwerk, maar wel een bijzonder charmant spel dat meer van uw tijd zal opslokken dan u lief is.

Zie ook:
Games die u misschien nog niet kende – Electroplankton

Lees ook:Harvest Moon/Animal Crossing-achtig iPhone spel komt ook naar DS
Lees ook:Banana Blitz controller videos
Lees ook:Online spelletje: Electricman 2
Lees ook:Kijk dit: Dyad is een psychedelisch puzzel-racespel voor PSN
Lees ook:Nieuwe Super Monkey Ball: Banana Blitz plaatjes