Deze week zal er waarschijnlijk maar weinig nieuws naar buiten komen. Alle bedrijven zijn gesloten, iedereen heeft vakantie. Iedereen… behalve uw arme games.blog.nl redacteur, die werkt keihard door. Kerst, oudejaarsavond, nieuwjaarsdag… het maakt allemaal niks uit, de updates blijven gewoon komen. Alleen op games.blog.nl!
Om deze dagen dan toch nog de pagina’s te kunnen vullen zal ik wat spellen gaan bespreken. Ik heb mijn collectie eens helemaal nageplozen en er wat titels tussenuit gepikt die u waarschijnlijk nog niet gespeeld heeft. Misschien had u er zelfs nog helemaal nooit van gehoord. Hoog tijd dat daar verandering in komt. Het spel van vandaag: Electroplankton voor de Nintendo DS.
Electroplankton is geen spel, het is een kunstwerk! Als een project van de Japanse kunstenaar Toshio Iwai, is het een van de vreemdste titels die ooit voor de Nintendo DS is verschenen. Het is iets dat je eerder op een multimedia tentoonstelling zou verwachten dan op een spelcomputer. En het is derhalve ook een gewaagde zet van Nintendo om zoiets aparts zelf uit te geven.
Met Electroplankton kun je op een speelse manier zelf muziek maken. Het bestaat uit tien verschillende onderdelen, waarin je met telkens andere beestjes (die er inderdaad een beetje uitzien als plankton dat onder een sterke microscoop is gelegd) wonderlijke geluiden kunt produceren. Er is geen einddoel. Je kunt het niet goed of fout doen. Je kunt de muziek die je maakt zelfs niet opslaan. Het gaat alleen maar om het moment zelf. Misschien kan Electroplankton nog het beste beschouwd worden als een soort uniek muziekinstrument.
Bij Tracy is het de bedoeling dat u met de stylus lijnen trekt over het onderste schermpje. De beestjes beginnen vervolgens over die lijnen te wandelen en maken daarbij geluid. Verschillende delen van het scherm zorgen voor verschillende toonhoogtes. Als u de lijnen snel getekend hebt ontstaan er snelle melodietjes. Langzaam gemaakte lijnen zorgen voor trage, dramatische muziek.
Sun-Animalcule is nog eenvoudiger. U hoeft het scherm alleen maar aan te stippen en er verschijnt een heel klein lichtpuntje met een lachend gezichtje. Om de zoveel seconden geeft hij een toon af, eerst klinkt dat nog heel breekbaar, maar als de minuten verstrijken wordt het lichtpuntje steeds groter, totdat het uiteindelijk bijna schermvullend is. Daarmee worden de tonen ook steeds indringender. Als hij op zijn grootst is spat het beestje uit elkaar en houdt zijn toon op. Maak een stuk of 10 lichtpuntjes op het scherm en er ontstaan vanzelf prachtige, wonderlijke stukken muziek die constant in beweging blijven.
In Rec-Rec kun je Bjork’s Medulla album nog eens dunnetjes over doen. Met de ingebouwde microfoon kun je de vier Rec-Rec-visjes allemaal een geluidsfragment laten nadoen. Bij het bovenste visje doe je bijvoorbeeld je beste "human beatbox" impressie voor een ritme. Bij het tweede visje neurie je een melodietje. Bij het derde visje fluit je daar nog eens over heen. En het vierde visje laat je "la la la la" zingen. Voor je het weet begint het ineens heel goed te klinken.
Maar het allermooiste is Lumiloop. Deze vijf beestjes kun je als een tol snel laten ronddraaien met de stylus, waarbij ze de meest prachtige klanken produceren. Eindeloos lang uitgerekte tonen, ze gaan door totdat de Lumiloop helemaal uitgedraaid zijn. Het levert soms tot tranen toe ontroerende ambient muziek op. Zelfs Brian Eno zou er jaloers van worden.
Electroplankton is een paar maanden geleden in Japan verschenen. Begin volgend jaar komt het in een beperkte oplage ook in Amerika uit. Over een europese release is nog niets bekend. Maar geen nood, u kunt de Japanse versie met een gerust hart importeren. Alle teksten in het spel zijn in het engels. En als ik zeg "alle teksten", dan heb ik het over ongeveer 5 woordjes. Bovendien zit er een prachtige, speels vormgegeven handleiding bij die je het hele spel uitlegt zelfs als je geen woord Japans spreekt. En bij de Japanse versie krijg je ook nog een gratis paar transparant blauwe oordopjes om de muziek helemaal goed op je in te laten werken. Eigenlijk onmisbaar.
Om van Electroplankton te genieten moet u wel tegen dit soort muziek kunnen. Ik heb mensen ook oneerbiedig horen zeggen dat ze het vinden klinken alsof iemand met een paar lege flessen zit te rammelen, terwijl ik het juist prachtige muziek vind. Heel klein en teer en breekbaar. Als u thuis weleens een CD van bijvoorbeeld het Warp-label op hebt staan, dan denk ik dat u ook wel gevoelig zult zijn voor de klanken van Electroplankton. Het is een unieke ervaring. Niet iets dat u wekenlang elke dag zult spelen. Maar als ik hem af en toe weer eens uit de kast trek weet het me toch iedere keer weer te hypnotiseren
Lees ook:Leuke online spelletjes – Fish Tales
Lees ook:Jam Sessions verandert je DS in een gitaar
Lees ook:GTA: de happy Coca Cola versie
Lees ook:Rhythm Heaven trailer online
Lees ook:De grootste verspilling van Nintendo Points ooit
Ik las al ergens dat men de DS met Electroplankton op de computer had aangesloten en het als apart instrument gebruikte. En dat ze de muziekjes ook op konden nemen.
Ja als je het op de computer aansluit kan dat natuurlijk wel. In de handleiding wordt volgens mij zelfs uitgelegd hoe je de DS op je stereo kunt aansluiten. Dan zou je het zelfs op kunnen nemen op een cassettebandje of wat voor apparatuur je dan ook hebt.
Het zou ook leuk zijn om tijdens concerten te gebruiken. Het is volgens mij één van de weinige programma’s waar je “live” dit soort muziek mee kunt maken.