1UP mocht een vroege versie van Keita Takahashi’s nieuwste spel Noby Noby Boy uitproberen. In een uitgebreide preview worden eindelijk een paar van de vragen beantwoordt die door het hoofd spoken van iedereen die er ooit een filmpje van heeft gezien. Vragen als: ‘Wat is het?’ ‘Waar gaat het over?’ en ‘Hoe speel je het?’
Met twee controlsticks
En om maar meteen met die laatste vraag te beginnen: met de linker-controlstick bestuur je BOY’s hoofd en met de rechter-controlstick zijn achterste. Duw de twee analoge sticks in dezelfde richting en Noby Noby Boy speelt zoals ieder ander spel, maar zodra je het hoofd en het achterwerk een verschillende kant op stuurt wordt het lijf van BOY langzaam uitgerekt.
Dat uitrekken gaat behoorlijk ver. Volgens 1UP kan BOY uiteindelijk langer worden dan het level zelf, waarbij het de kunst is om dat enorme lijf nog steeds onder controle te houden. Met een beetje oefening is het zelfs mogelijk om knopen in jezelf te leggen en meer van dat soort grappen.
Geen einddoel
Helaas lijkt ‘meer van dat soort grappen’ ook meteen het enige einddoel in Noby Noby Boy. Takahashi presenteert zijn nieuwe spel als de ultieme virtuele speeltuin en wil de speler verder niet lastigvallen met hindernissen of beloningen. Als het je lukt om BOY door de ramen van een gebouw heen te weven, of om het fietsende mannetje te laten struikelen, of om hem door het gat in de donut-vormige wolken te steken, dan gebeurt er verder niets. Je kunt het allemaal doen, maar het hoeft niet.
In Takahashi’s andere spel, We Love Katamari, ervaarde ik de opdrachten altijd als een vervelende beperking. Opeens was het level afgelopen, alleen omdat ik ‘de missie’ had gehaald en mijn Katamari ‘groot genoeg’ was. Een Katamari-spel zonder opdrachten zie ik helemaal zitten, maar bij dit nieuwe spel maakt het vooruitzicht me voorlopig nog een beetje zenuwachtig. Hoe lang blijft zo’n virtuele speeltuin leuk?
GIRL
Het enige echte doel in Noby Noby Boy is, net als in Katamari, om zo groot mogelijk te worden. Het spel houdt bij hoe lang BOY’s lichaam is (1UP’s record is 500 meter) en zodra je klaar bent met spelen wordt die lengte doorgegeven aan GIRL, die vervolgens met evenveel meters groeit.
GIRL is een reuzin. Aan het begin van het spel zweeft ze nog in een baan om de aarde, maar door het spel te spelen wordt ze geleidelijk aan steeds langer. Eerst is ze lang genoeg om de maan te bereiken, daarna Mars, daarna Jupiter, en zo verder. Dat is de manier waarop nieuwe levels in Noby Noby Boy worden vrijgespeeld.
Met z’n allen
Maar let op, nu wordt het pas echt interessant. Dat vrijspelen van nieuwe levels hoef je niet alleen te doen. Iedereen helpt mee. Alle meters die BOY groeit, van alle Noby Noby Boy-spelers over de hele wereld, worden opgeslagen en toegevoegd aan GIRL.
Om die reden is Namco-Bandai van plan het spel over de hele wereld op dezelfde dag te lanceren. Afhankelijk van het aantal kopers is de verwachting dat het 1 à 2 weken duurt voordat de laatste planeet wordt bereikt. Spelers die het spel op de eerste dag kopen kunnen dus nog meedoen aan het planeet voor planeet ontdekken van Noby Noby Boy’s zonnestelsel. Iedereen die er later bijkomt treft een spel aan waar alle levels al vanaf het begin zijn vrijgespeeld.
Zie ook:
- Nobi Nobi Boy komt naar PSN, kost €3,99
- Is dit echt een filmpje van Noby Noby Boy?
(Het spel in dat filmpje blijkt trouwens een minigame die je speelt op het pauzescherm van Noby Noby Boy).
Lees ook:En alweer een onbegrijpelijke trailer voor Noby Noby Boy
Lees ook:Noby Noby Boy ook naar de iPhone
Lees ook:Is dit echt een filmpje van Noby Noby Boy?
Lees ook:Keita Takahashi doet een poging Noby Noby Boy uit te leggen
Lees ook:Katamari-humor: man plaagt De Prins, De Prins neemt wraak
Ik blijf het gevoel houden dat een of andere vreemde sexuele kronkel uit het brein van Takahashi de inspiratiebron voor dit spel was…
Haha, ik snap precies wat je bedoelt. Het is inderdaad wel een beetje dubieus, een online multiplayer-spel waarbij alle jongetjes proberen zo lang mogelijk te worden om indruk te maken op een meisje.
Ik verheug me er evengoed op. Later bedacht ik me nog dat ik We Love Katamari eigenlijk ook maar iets van anderhalve week heb gespeeld en het daarna nooit meer aangeraakt. En toch was het een unieke ervaring die ik niet had willen missen. Als dit spel dan ook nog eens veel goedkoper wordt kan ik er prima mee leven als ik ook op Noby Noby Boy snel ben uitgekeken.