Sahara liep vlak langs mijn huis. Ik zag haar direct toen ik buiten kwam. Dankzij mijn behulpzame lezers wist ik al dat Sahara heel graag mijn tulband wilde hebben. En dat ik er dan iets leuks voor terug zou krijgen! Handenwrijvend liep ik op haar af, de tulband op het hoofd. Maar toen ik haar aansprak gebeurde er helemaal niets bijzonders. Ze stak gewoon haar gebruikelijke verhaal af dat ze haar plattegrond was kwijt geraakt en of ik haar wilde helpen de tapijten te bezorgen. Wat een teleurstelling.
Toen kreeg ik opeens een heldere ingeving. Ik zette de tulband af en stopte hem in mijn broekzak. Opnieuw sprak ik Sahara aan. "Oh… is dat… zie ik dat goed? Heb je daar…? Is dat echt? Ohhh… Heb jij een tulband?!? Ik wil niet brutaal zijn, maar mag ik hem hebben?" Dat is nou videogame logica. Ze zag de tulband niet toen ik hem op had, maar zodra hij opgeborgen was had ze het meteen in de gaten. Uiteraard gaf ik hem aan haar, en kreeg er een rode vaas voor terug. (Iets groter dan ik had verwacht! Mama mia, die vaas is nog groter dan ikzelf!) Als ik kijk naar de naam heb ik al een vermoeden wie ik met deze vaas blij kan maken…
Wat is Animal Crossing: Wild World eigenlijk? ~ Laatste 50
Archief ~ FAQ ~ Inwoners van Costanza ~ Friend Codes ~ Gallery →