Spoilers, oftewel dingen verklappen die lezers liever zelf hadden ontdekt, daarover maak ik mij bij Mario nooit zo druk. Zijn spellen staan in de eerste plaats niet bekend om hun verrassende verhaallijnen, en Mario-levels zijn in de tweede plaats helemaal niet bedoeld om je te verrassen. Ze zijn bedoeld om in te spelen! De verrassing van die eerste ontdekkingstocht verbleekt bij het plezier dat je beleeft aan een perfect run als je een level voor de twintigste keer herspeelt. En toch ga ik pas in de volgende alinea verklappen wat er in dit filmpje is te zien. Als je van plan bent Super Mario Galaxy 2 te kopen zou je moeten overwegen om er niet op te klikken. Gewoon omdat deze specifieke planeet waarschijnlijk leuker is als je hem niet verwacht. (De afbeeldingen boven deze tekst heeft er overigens niets mee te maken).
Inderdaad, het is een volmaakte remake van Whomp’s Fortress uit Super Mario 64. Dat had je zeker niet gedacht? De vrolijke muziek, de vlaggenmast, de onbereikbare platformpjes, de slapende Piranha-planten… het ziet er allemaal nog precies zo uit als veertien jaar geleden. (Behalve dan de pijlen die plotseling nodig zijn om de juiste richting aan te geven. Zucht Nintendo. Zucht Euh… nevermind, ik moet Mario 64 hoognodig weer eens herspelen). Zou dit een op zichzelf staand uitstapje zijn, of is er ergens in Super Mario Galaxy 2 een complete retro-galaxy? Ik denk het eerste maar ik hoop het tweede!
Super Mario Galaxy 2 is vanaf 11 juni te koop in Europa.
Lees ook:De échte definitieve Super Mario Galaxy boxart
Lees ook:De nieuwe Super Mario Galaxy filmpjes van 14 november
Lees ook:Super Mario Galaxy: “best-selling Mario title ever in its first week”
Lees ook:Mario Galaxy maakt comeback in Japanse charts
Lees ook:De mooiste verjaardagstaart ooit
De muziek is erop vooruitgegaan, maar visueel gezien had ik toch wel meer verwacht van de “pimp”, jij niet?
Tja, remakes zijn lastig. Of je haalt als ontwikkelaar alles uit de kast om een spel zo mooi mogelijk op te poetsen, of je houdt de originele graphics zoveel mogelijk in stand uit nostalgische overwegingen. Dit zit er een beetje tussenin… het is inderdaad niet zo tof als het had kunnen zijn.
Dat de verhaallijn niet verrassend is klopt.
Maar dat is het mooie aan nintendo, je wordt verast tijdens je het spel speelt door wat je allemaal tegenkomt.
Verhaallijn boeit mij eigenlijk zeer weinig. Ik speel liever het verhaal zelf en laat mij fijn verrassen door wat ik in het spel allemaal tegenkomt. Daarom is dit soort zaken een spoiler. Want als je dit ziet dan heb je het al gezien.
Dit mis ik dus echt bij alle andere games van third party devs. Dat effect.
Blijkbaar ervaar ik de Mario-spellen dan toch op een andere manier. Dat ik weet wat er komt maakt de levels voor mij niet minder leuk. Het gaat me echt om de uitdaging van het rennen en springen. Bij de eerste Super Mario Galaxy had ik uiteindelijk al van bijna ieder level filmpjes gezien, en toch was het nog steeds een genot om ze te spelen.
.
Dat Nintendo de laatst overgebleven ontwikkelaar is die nog dit soort spellen maakt, daarin heb je wel een punt. Mario mag nog echt een spel zijn en geen interactief verhaal. Op de grote spelcomputers zie je dat niet vaak meer.
Het 1e sm64 zit erook in
Oh echt? Dat heb ik dan gemist. Met twee levels zou je bijna gaan denken aan een complete Mario 64-remake-galaxy…
Herinner me dat eerste SM64 level nog. Kon je op het schild van een Koopa surfen, terwijl die Koopa in z’n onderbroek rondliep. Prachtig vond ik dat (het surfen, niet die onderbroek).
paar dingen.
die pijlen hebben er altijd al gestaan
en ik mis de plijsters op de rug van de whomps en de blauw thwomps
Oeps, dat was niet al te slim van mij. (Even op YouTube gecheckt en je hebt inderdaad gelijk).
Wauw, dit is mooi!
ohhhhhhhh mooi mooi mooi mooi wat was Mario64 toch een revolutie voor die tijd…
Ik vond persoonlijk mario 64 eigenlijk de beste mario 3d game.
Ja, ik toch ook wel. Er is daarna bijna geen enkel spel geweest wat bij mij een eenzelfde Wow!-effect teweeg heeft gebracht.
Vooral de sensatie van de eerste keer vliegen met het rode petje is een moment om “nimmer ende nooit te vergheeten”.
*pinkt nostalgisch traantje weg*
Ik ben het met jullie reacties eens, maar vraag me toch af of dat er ook niet heel sterk mee te maken heeft dat Mario 64 de eerste 3D platformgame is die we allemaal speelden. Zou iemand die nog nooit een nintendo-spel heeft meegemaakt Mario 64 niet ervaren als heel stroef en kaal vergeleken met Sunshine en Galaxy?
Zou u het woord “Sunshine” niet meer in de mond willen nemen? Ben daar nog steeds niet van hersteld… Sterker nog… ben zelfs al jaren niet meer naar Delfino Plaza-achtige landen op vakantie geweest.