Richard Jacques over oude en nieuwe game-muziek

Dit is misschien niet voor iedereen, maar het is een onderwerp dat mij blijft fascineren: hoe komt het toch dat je de muziek uit oude videogames nu nog steeds moeiteloos kunt fluiten terwijl veel recente games alleen maar onopvallende sfeermuziek hebben? Richard Jacques maakte in het verleden al game-muziek voor bijvoorbeeld Sonic R en Sonic 3D Blast, maar leverde recentelijk ook de soundtrack voor The Club en een paar losse bijdrages aan Mass Effect. In dit laaange interview op Gamasutra praat hij over de verschillen.

'Als je tien of vijftien jaar geleden een Mario of een Metroid speelde, dan was er niet echt een verhaallijn. Je moest alleen het einde van een level halen en ieder level had zijn eigen soundtrack.

De manier waarop die oude spellen waren opgebouwd betekende ook dat je veel levels tientallen keren overnieuw moest spelen [als reden dat veel gamers zich die oude deuntjes nu nog steeds zo goed herinneren].'

'Ik denk dat muziek in die tijd, met de Sonics en de Marios, een andere functie had. Tegenwoordig moet het de personages en de verhaallijn ondersteunen, om emotionele pieken en dalen in het spel te creëren.'

'Ik had ooit een interessant gesprek met Russel Shaw, de componist van Lionhead die aan Fable en Fable 2 heeft gewerkt. Tijdens een focus group test van Fable 1 kregen de testspelers een versie voorgeschoteld met subtiele interactieve muziek die zich vloeiend aanpaste aan spelsituaties. En daarna een oude versie die abrupt schakelde tussen 'exploring music' en 'battle music'. Bijna alle testspelers vonde de abrupte versie beter omdat het effect daar zo duidelijk was.'

Zie ook:
- Verhaallijn Portal 2 gedeeltelijk verklapt
- Super Mario opent Mexicaans restaurant

[games.blog forum]

Lees ook:Deze video van Wii Music geeft me kippevel
Lees ook:Miyamoto en Iwata fans van de muziek in Donkey Kong Country
Lees ook:Video: improviseren in Wii Music
Lees ook:Mario & Sonic at the Olympic Winter Games
Lees ook:Nieuwe Smash Bros site online: geen nieuws