“I remember telling you during the first meeting to treat the music with care. The music for Donkey Kong Country is in my iPod and I often listen to it even today. I don’t often do that, but Donkey Kong Country had so many memorable tracks that I bought the soundtrack CD.
I think one reason so many people loved the Super NES version is that the music—in addition to the amazing graphics and fun gameplay—really spoke to them.”
Fan van de achtergrondmuziek in Donkey Kong Country? Je bent niet de enige. Nintendo-president Satoru Iwata onthult in een nieuwe aflevering van Iwata Vraagt dat de soundtrack al een paar jaar op zijn iPod staat. Op zijn en Shigeru Miyamoto’s verzoek keren de meeste van die deuntjes dan ook terug in Donkey Kong Country Returns. Liefhebbers van het origineel zullen aangenaam verrast zijn.
Die nieuwe Donkey Kong blijkt sowieso een verrassend goed spel, veel beter dan ik had verwacht. Ik herinner mij van het origineel dat alle levels na een tijdje op elkaar begonnen te lijken, maar hier val ik van de ene verbazing in de andere. Tot nu toe (halverwege de derde wereld) is DKC Returns nog nergens in herhaling gevallen. Ieder level introduceert weer een grappige gimmick of een nieuw spelmechanisme. Niets voelt overbodig, de besturing is ongekend solide en de soundtrack inderdaad prachtig. Een aanrader!
Lees ook:Donkey Kong Country Returns in 3D naar de 3DS
Lees ook:Maak kennis met Super Kong, de Super Guide-aap
Lees ook:Rambi keert terug in Donkey Kong Country Returns
Lees ook:Nieuwe trailer Donkey Kong Country Returns
Lees ook:Reggie te gast bij Jimmy Fallon, demonstreert de 3DS
Ik heb hem ook net gekocht, in het weekend de Wii meegenomen naar m’n broer om samen te spelen: classic! Die puzzelstukken en letters moeten allemaal in m’n bezit komen…
Grrr. Die rottige puzzelstukken! Het enige aspect van DKCR dat ik niet leuk vind. Zelfs Rare (!) maakte van hun spellen niet zulke overdreven collectahtons:
.
- Bananen
- Muntjes
- Puzzelstukken
- Letters
.
Vier verzamelbare voorwerpen per level. Ik vind het een beetje overdreven. Maar ja, de speciale levels die je ermee unlockt zijn tot nu toe wel de leukste in het hele spel. Ik vrees dat ik ze ook allemaal zal moeten verzamelen.
Behalve die puzzelstukjes is het toch net zo veel zoals vroeger? Als je de puzzelstukjes beschouwt als een uit elkaar gespatte DK-munt, is er eigenlijk zelfs niets veranderd, toch? Ik vind die verzameldingen wel leuk. Je hoeft ze bovendien niet te pakken om de game uit te spelen. Doe je het wel, dan word je beloond met enkele leuke bonuslevels. Net als bij New Super Mario Bros Wii.
.
Hoe dan ook, ik vind het een geweldig spel. Heerlijk om hier thuis weer met m’n broertje die apen heelhuids door het level (proberen) te loodsen. Extra leuk is het om al die bekende melodietjes te herkennen. Dan valt dat vloeken op een verkeerde getimede sprong met het mijnkarretje ook weer minder op. Ik heb ‘m nog niet uitgespeeld (wereld vijf nu), maar Donkey Kong Country Returns is wat mij betreft nu al een topper. Meer van dat, graag!
.
PS: Zitten er trouwens niet te veel tonnetjes in de game voor jou, Erik?
Ik vond dat Rare’s spellen vroeger ook al te veel verzamelbare troep in zich hadden.
Mario maakt het echt minder bont. Bovendien liggen de speciale munten daar niet verstopt op zulke kinderachtige plaatsen. Tegen elk grassprietje blazen omdat er misschien een puzzelstukje achter ligt is gewoon irritant.
.
En je hebt natuurlijk gelijk als je zegt dat ik ze niet hoef te verzamelen, maar die Tempels die je vrijspeelt zijn zo leuk (hint voor andere lezers: het zijn de moeilijkste levels in het spel) dat ik toch iedere keer weer op zoek ga naar die puzzelstukken.
.
Maar goed, genoeg gezeurd. Voorop staat dat ik Donkey Kong Country Returns juist ontzettend leuk vind. Onverwacht (voor mij) één van de beste spellen van het jaar.
.
Met inderdaad wel veel tonnetjes, maar ik vind ze tot nu toe (drie werelden uitgespeeld) minder irritant dan op de SNES.
Daar heb je een punt. Elke vijf meter tegen alles blazen haalt soms wel de vibe uit de game. Het gebeurt dan ook zelden dat ik in één keer alle puzzelstukjes heb, omdat snel doorlopen naar de volgende uitdaging nu eenmaal leuker is. In dat opzicht hadden ze het misschien beter bij één gouden DK-munt gehouden die op een moeilijk te vinden/bereiken plaats hangt. Al moet je voor sommige stukjes nu ook best behendig zijn om er naartoe te kunnen springen of een lange slinger banaantjes in één keer pakken.
.
PS: De tonnetjes zijn inderdaad iets gemakkelijker omdat ze voorgeprogrammeerde kanten opdraaien, en niet de volle 360°. Dat scheelt enorm veel pogingen, heb ik al gemerkt.
Spijker op de kop. Puzzelstukjes op moeilijk/schijnbaar onmogelijk te bereiken plaatsen zijn een leuke uitdaging. Verstopte puzzelstukjes (ik vond er gisteren één die pas tevoorschijn kwam nadat ik een bepaald paaltje drie keer achter elkaar in de grond had geduwd) zijn hinderlijke onderbrekingen.
Heb um al sinds gister, maar nog geen tijd gehad om te spelen. Hoe erg is dat!:O
Ach, op 5 december kan ik me voorstellen dat je het druk hebt met Sinterklaas vieren. Als je na vandaag maar niet te lang wacht met spelen.