Een van de eerste dingen die ik deed toen ik aankwam in Costanza (ja mijn dorpje heet Costanza) was een hengel kopen in de winkel van Tom Nook. Want het stikt hier echt van de vissen, dat viel me meteen al op. In elk riviertje zie je ze als donkere schimmen onder water zwemmen.
Vissen met een touchscreen gaat makkelijker dan op de Gamecube. Je hoeft alleen nog maar het water aan te raken op de plaats waar je wilt uitgooien, en de dobber komt precies daar terecht. Om dat te compenseren heeft Nintendo de vissen in deze versie van het spel een stuk eigenwijzer gemaakt. Deze vissen zijn veel minder voorspelbaar. Onverwachts kunnen ze ineens een hele andere richting opzwemmen en ze kunnen nu ook net doen alsof ze bijten. Je ziet je dobber onder water verdwijnen maar je hoort nog niet het bekende spartelgeluidje. In een reflex trek je toch je hengel in, en de vis zwemt lachend weg. Nou okee, je hoort ze misschien niet echt lachen. Maar ik stel me voor dat ze het wel erg grappig vinden.
Bekijk het hele Animal Crossing dagboek
Wat is Animal Crossing eigenlijk? →
Een uurtje geleden gebeurde er iets dat me in de Gamecube versie nog nooit is overkomen. Ik kwam Bob tegen en hij vertelde me dat hij mijn huis zo mooi vond. Ja, hij zou het eigenlijk best eens van binnen willen zien, hint hint.
Voor iedereen die Animal Crossing ook op de Gamecube heeft gespeeld zal dit nieuwe spel al meteen heel vertrouwd overkomen. Heel veel dingen zijn rechtstreeks overgenomen, inclusief alle dierlijke bewoners. En zo kon het gebeuren dat ik in dit hele nieuwe dorpje ook mijn oude buurman Bob aantrof. Ik voelde me meteen weer helemaal thuis en het was des te vreemder om te merken dat Bob mij niet herkende.
Third party spellenmakers klagen dat hun spellen, net als op de Gamecube, niet al te best verkopen op de Nintendo DS. De verkooplijstjes worden al sinds de lancering gedomineerd door Nintendo’s eigen spellen. En inderdaad, als ik kijk naar mijn eigen DS-collectie, zie ik dat ook bij mij het merendeel bestaat uit Nintendo games.
Nintendo heeft bekend gemaakt maar liefst 200.000 unieke gebruikers te hebben van de pas gelanceerde Nintendo WiFi Connection. Samen hebben die wereldwijd bijna 3 miljoen keer contact gemaakt met het netwerk. 
Gisteren kreeg ik goed nieuws. Namelijk een mailtje van videogamesplus dat ze mijn exemplaar van Animal Crossing: Wild World op de post hebben gedaan! Op de gamecube was Animal Crossing een van mijn favoriete spellen, dus ik verheug me heel erg op deze nieuwe versie voor de DS.
Alle recensies die ik over Nintendogs heb gelezen waren erg positief. En ook ik keek er van tevoren heel erg naar uit. Een levensecht hondje op m’n DS, dat leek me wel wat. Ik heb me zelfs zo laten meesleuren door de hype dat ik de Amerikaanse versie heb besteld om hem een paar weken eerder in huis te hebben. Zo erg verheugde ik me er op. Maar volgens mij zijn al die lovende recensies een belangrijk detail vergeten. 
Je kunt de laatste tijd geen interview met Nintendo lezen zonder dat het er weer over gaat: mensen die nog geen games spelen. Dat zint Nintendo namelijk maar niks. Met speciaal ontwikkelde spellen moeten die nieuwe doelgroepen aangesproken worden die voorheen nog nooit een computerspel hebben aangeraakt. Ouderen en huisvrouwen bijvoorbeeld. 
Computers. Ik vind het fantastische apparaten, echt waar. Je kunt er bijna alles op doen, ik kan me al geen leven zonder meer indenken. Maar dan moeten ze wel gewoon werken. Computers zijn alleen leuk als ze het goed doen.
Mario Kart DS is nog steeds een geweldig spel. Maar ik begin nu toch een beetje last van mijn duim te krijgen. Tijdens het powersliden kun je namelijk extra snelheid opbouwen door afwisselend links, rechts, links, rechts op de vierpuntdruktoets in te drukken. En dat werkt echt heel verslavend. Voor je het weet ben je de hele race lang bezig om die extra "speedboosts" op te bouwen. Echt heel leuk. Maar heel vermoeiend voor je linkerduim. Ergonomisch gezien is de DS het slechtst ontworpen apparaat dat Nintendo ooit heeft uitgebracht. De knopjes zijn te klein en het ding snijdt constant in je hand met al z’n uitstekende randen. Het is dat er zulke fantastische spellen voor verschijnen, anders zou ik hem boycotten.