Gametrailers heeft gelijk: Sonic The Hedgehog 4 sluit inderdaad naadloos aan op Sonic’s Mega Drive-spellen uit de jaren negentig. Ik heb hem gisteren ook gedownload en herinnerde me meteen weer wat ik altijd zo vervelend vond aan Sonic The Hedgehog. Met honderdvijftig kilomter per uur tegen vijanden botsen die ik met geen mogelijkheid kon zien aankomen is gewoon niks voor mij. De kunst is waarschijnlijk om de levels te blijven herspelen tot ik weet waar alle gevaren zitten, maar traditionele Sonic-levels zijn zulke uitgebreide doolhoven dat het me vaak niet eens lukt om een gevaarlijke plek terug te vinden. Het nettoresultaat van een middagje Sonic The Hedgehog 4 was dan ook vooral dat ik Sonic Rush op de DS (door tegenstanders steevast omschreven als “dat spel waar je alleen ‘rechts’ maar ingedrukt hoeft te houden”) weer eens heb opgestart. Tot op heden nog steeds de enige Sonic die mij wel kon bekoren. Fans van de eerste drie spellen kunnen deel vier echter met een gerust hart downloaden. Het is misschien meer een remix van Sonic 1 & 2 dan een echt vervolg met nieuwe ideeën, maar daar staat tegenover dat het wel weer precies zo voelt als twintig jaar geleden.
Lees ook:Een bekend gebit in Next Gen Sonic The Hedgehog
Lees ook:Sega onthult Sonic the Hedgehog 4; downloadbaar platformspel voor Xbox 360, PS3 & Wii
Lees ook:Gelekte beelden van Sonic the Hedgehog 4
Lees ook:Sonic the Hedgehog video review
Lees ook:Sonic the Hedgehog 4 uitgesteld, nieuwe trailer
Wacht, dus eerst zeuren we over te ‘trage’ sonic spellen, en dat het vroeger veel beter en leuker was om ze te spelen,
en nu gaat t weer te snel?:S
Haha, ach ja. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik gewoon geen fan ben van Sonic.
Ik heb een hele tijd rondgelopen met de herinnering aan die “fantastische” oude spellen zoals ik ze vroeger bij een vriendje speelde. Maar toen ik ze laatst weer eens probeerde vond ik er eigenlijk weinig aan. Aan de ene kant wil ik inderdaad dat Sonic zo snel mogelijk gaat, aan de andere kant botst hij dan voortdurend overal tegenop. Ik denk dat mijn ideale Sonic-spel gewoonweg onmogelijk is.
Niet echt, gewoon een Sonic game waarbij je heel snel gaat maar er geen obstakels/vijanden zijn. Maar dan zal het wel weer te makkelijk worden
ja het ziet er zo houterig uit als je gewoon de hele tijd tegen een muur aanbosts, dan langzaam terugloopt en springt.
Altijd zo beschamendXD
Ik ben ook geen fan…precies zoals Erik schrijft: te snel en ongecontroleerd. Meer een spel gebaseerd op puur geluk
Ik denk dat jullie de bedoeling achter Sonic niet hebben begrepen. Wat Sega voor ogen stond was:”A game so fast that the Genesis had to be specially programmed to keep up with it.”
Daarom stond Sonic altijd ongeduldig met zijn voet te tikken, als je even niets deed. If you weren’t running, you were missing the point.
Conclusie: de eerste Sonic spelen waren een combinatie van snelheid en reflexen. En daar hoort gewoon botsen ook bij. Het is en was nooit de bedoeling van Sega geweest om een kopie te maken van de Super Mario spellen, maar te laten zien wat de Genesis in staat was.
“If you weren’t running, you were missing the point.”
Daar heeft Sega eindelijk een spel gemaakt waarin je bijna nooit hoeft af te remmen. Het gevolg is dat het redelijk eenvoudig was uit te spelen, maar zolang het duurde was je wel constant in beweging. Sonic had zelfs een boost-aanval waarmee hij meteen weer op topsnelheid wegschoot. Zelfs als je een foutje maakte stroomde de adrenaline een halve seconde later alweer door je aderen. Ik ben de eerste om toe te geven dat het eigenlijk een heel oppervlakkig spel was, maar wat voelde het lekker.
.
Dat idee snap ik wel, maar daarom frustreert het me altijd zo dat die eerste Sonic-spellen ook altijd volzitten met nauwkeurige (lees: trage) platformsecties, bewegende blokjes die tergend langzaam over de lava schuiven en slow-motion onderwaterlevels. Ik begrijp dat daar juist de uitdaging in zit, maar om in een spel dat draait om snelheid zo vaak af te remmen staat me tegen… en alle botsingen horen daar ook bij. Als een spel wil dat ik snel ga moet het me niet constant lastigvallen met onzichtbare hindernissen.
.
Daarom hou ik ook zo van Sonic Rush.
.
Gameplayfilmpje voor wie het nog niet kent (let ook op de fenomenale soundtrack).
.
http://www.youtube.com/watch?v=f5Br2PVXqmM
Ik ben het helemaal eens waarom je Sonic Rush (2005) zo goed vindt. Daarom is het zo jammer dat zijn opvolger Sonic Rush Adventure (2007)zo tegen viel. In principe was het gelijk, zoniet mooier, maar om altijd weer die vorige levels opnieuw te spelen om snellere jetski’s te krijgen.
Ik heb altijd het idee gehad, dat Sonic Rush niet de credits heeft gekregen waar hij recht op had, omdat hij simpelweg in de beginjaren van de DS uitkwam. Daardoor is hij later door velen over het hoofd gezien volgens mij.
ik wil gewoon een perfecte run kunnen maken zonder het level uit m’n hoofd te leren
Erik, het volgende moet je dan wel aanspreken. Sonic The Hedgehog 4 mag dan terug grijpen op de eerste drie delen, maar wist jij dat Sonic The Hedgehog 4 niet door het bekende Sonic Team wordt gemaakt? Maar door Dimps, die bekend is van o.a. jouw bejubelde Sonic Rush!
http://kotaku.com/5473427/sega-not-developing-sonic-4
Dat mag dan zo zijn, maar dat maakt Sonic 4 voor mij niet leuker.
Ik ben de laatste keer opgehouden met spelen toen ik een paar keer doodging in het casino-level waar Sonic van speelkaart naar speelkaart moest springen. Een hinderlijke onderbreking van het rennen die me net iets te lang duurde.
sonic mehhhh