Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 5

Vanmiddag, toen ik niks in het bijzonder deed terwijl ik lag te zonnen op het dek, werd de rust verstoord door het geluid van een binnenkomende e-mail. Chagrijnig sjokte ik naar de kajuit. "Ja ja, héél soms een opdracht van het instituut," mompelde ik. Maar voorwaar, het was iets anders. Een excentrieke miljonair wilde dat ik hem een onderwater-rondleiding zou geven.

Ik dacht: ach waarom ook niet? Al die verhalen die je hoort over miljonairs zijn vast sterk overdreven. Ze zullen heus niet allemaal zo verwend zijn. Deze Mike Oldman was, ondanks zijn rijkdom, vast heel normaal gebleven. De afspraak werd gemaakt, en precies op tijd arriveerde Mike op zijn waterscooter. We gaven elkaar een hand en Mike legde uit dat hij dolgraag een Napoleonvis in het echt wilde zien. Ik beloofde dat ik mijn best zou doen.

Wat nu volgt is een letterlijk verslag van onze duik.

'Okee kapitein Erik, leid ons naar de Napoleonvis!'

'Wel wel wel, u bent enthousiast!'

'Zeker, mijn grootste wens is om een Napoleonvis te zien.'

'Okee dat snap ik, maar hier hebben we bijvoorbeeld een school Engelvisjes. Dat is ook interessant want deze kleine visjes behoren tot de familie van de…'

'Ja ja, uiterst fascinerend. Maar dat zijn geen Napoleonvissen.'

'Nee maar ik dacht…'

'Ik wil een Napoleonvis! Laten we verder zwemmen.'

Zonder iets te zeggen zwemmen we een paar minuten door het koraalrif. Ik voorop, meneer Oldman achter mij. Af en toe hoor ik hem fluisteren: poele poele poele, kom dan Napoleonvisjes. Kom eens bij het baasje. 

Hoe zou een Napoleonvis er eigenlijk uitzien? Ik heb geen idee waar we precies naar op zoek zijn. Misschien helpt het als ik Mike probeer af te leiden.

'Kijk daar! Wat een tref! Dat is een pijlstaartrog! Wow, die heb ik zelfs nog nooit gezien!'

Mike Oldman zucht dramatisch. 'Och arme ik, wat moet ik nu met een rog? Wanneer zullen we eindelijk een Napoleonvis tegenkomen?'

Ik sta op het punt om iets te zeggen over genieten van de reis en niet alleen gefixeerd zijn op de bestemming, maar ik weet me te beheersen. De klant is en blijft koning. We duiken een mysterieuze grot in en heel even word ik weer geraakt door de pracht van de onderwaterwereld. De manier waarop die lichstraal door een gat in het plafond valt is echt iets speciaals. Ik voel me net een ontdekkingsreiziger! Het kan niet anders of Mike Oldman is ook onder de indruk.

'Ik ga nu dit doktervisje wat eten geven. Misschien wilt u hem ook een handje voer…'

'Wanneer krijg ik nu eindelijk mijn Napoleonvis te zien?'

'Maar meneer Oldman, kijk om u heen hoe mooi het hier is! We zwemmen door een grot die vol zit met zeldzame vissen!'

'Zeldzame vissen… maar geen Napoleonvis.'

Over de radio klinkt de krakerige stem van Catherine: 'Misschien is het tijd om weer naar boven te komen.'

Mike kijkt nors naar de grond. Onder dat zuurstofmasker trekt hij vast een pruillip. 'Laten we dan maar teruggaan, ik zal wel nooit een Napoleonvis te zien krijgen.'

Kids, de volgende keer dat een excentrieke miljonair jullie vraagt om hem een rondleiding te geven… doe het niet! En geloof al die verhalen die je hoort over miljonairs. Alles wat ze zeggen is waar, het zijn net kleine kinderen.

Logboek van Kapitein Erik

Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 7
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 12
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 8
Lees ook:Endless Ocean: logboek van Kapitein Erik: dag 16
Lees ook:Het Pokémon Dagboek dag 90: Maar wat is de Pokémon League?