Er lag vandaag iets op het strand. Van een afstand leek het een schelp, maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat het eigenlijk een handschoen was. Een natte handschoen die stonk naar zeewier en dode vis. Mijn eerste impuls was om dat vieze ding terug te gooien in de zee, maar volgens het spel was dat niet de bedoeling. Dit was een “verloren voorwerp” dat ik terug moest brengen naar de eigenaar. Persoonlijk zou ik kledingstukken die misschien wel dagenlang in zeewater hebben gelegen liever nooit meer terugzien, maar ja, als het spel het zegt…
En dus ging ik even later langs bij alle inwoners om te vragen of ze misschien een handschoen kwijt waren. Cheri, Phoebe, Carmen en Deena (Seinfeld heeft nogal een vrouwenoverschot) zeiden allemaal van niet, maar Francine veerde meteen op. Zij was haar handschoen inderdaad verloren! Toen ik mijn gevonden exemplaar liet zien werd ze helemaal vrolijk; dat was hem! Die was ze kwijt! En ondanks de geur van rotte vis wilde ze hem graag terug hebben. “Bedankt Erik, ik ga hem meteen aantrekken!”
Help me herinneren dat ik Francine voorlopig geen hand geef.
Bekijk het hele dagboek | [g.forum]
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 418
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 171
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 408
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 294
Lees ook:Het Pokémon Dagboek dag 72: De eerlijke vinder
Ik vind je dagboek heel leuk Erik maar wordt je nu niet een (nog kleinere) niche site als je alleen maar dit dagelijks post?
Dat is ook niet de bedoeling, al snap ik dat het er nu wel zo uitziet. Het was erg druk hier en in plaats van weer een dagboek af te breken heb ik daarom maar besloten om Animal Crossing even voorrang te geven. Vanaf volgende week is de site weer wat beter in balans. Hopelijk al dit weekend!
Ja… waar blijven die interessante artikeltjes waarvoor ik hier ‘vroeger’ bijna dagelijks kwam? Deadly Premonition voor de PS3 al gespeeld bijvoorbeeld? *zucht* Maakte je daar maar een dagboek over.
Oh wow ja, Deadly Premonition is wel een lastige. Dat blijkt echt een slecht spel te zijn. Daarvoor heb ik het natuurlijk ook gekocht en tijdens gesprekken en tussenfilmpjes zorgt die “slechtheid” inderdaad voor onbedoeld grappige situaties, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat het ook de actiescenes zou beïnvloeden. Het speelt gewoon als een lowbudget PS2-spel inclusief alle ergernissen die daar bij komen kijken (slechte camera, onzichtbare muren, levels die voornamelijk bestaan uit grijze gangen). Ik weet nog steeds niet goed wat ik ervan moet vinden. Een dagboek zou opzich wel grappig zijn, maar ik vrees dat dat dan echt alleen wordt gelezen door jou en een handvol andere Rising Star-fans.