Nou het is zover hoor. Het ging een hele tijd goed, maar vandaag gaf de beheerder van het museum me dan toch de gevreesde ik-ben-bang speech. “O jee, ” zei Blathers, want zo heet de beheerder, “ik ben bang dat we al een Stegosaurus schedel in onze collectie hebben!” En met die woorden gaf hij me de schedel terug. Het moest natuurlijk ook een keer misgaan. Sinds ik vorige week een schep kocht heb ik alleen nog maar onbekende fossielen opgegraven. Vanaf nu zullen dat wel steeds vaker dubbele exemplaren worden. Zo gaan die dingen in Animal Crossing. Een beetje somber verliet ik dan ook het museum.
Zodra ik buiten kwam liep Limberg op me af. Hij keek niet vrolijk. “Klopt het wat ik heb gehoord!?” riep hij gespeeld-boos. “Ze zeggen dat jij een Stegosaurus schedel hebt gevonden zonder mij iets te vertellen! Het is waar he? Probeer het maar niet te ontkennen!” Opeens keek hij me een beetje sluw aan, alsof ik op het punt stond ergens in te trappen. “De enige manier waarop je dit weer kunt goedmaken is door die schedel aan mij te verkopen.”
Nu kwam het er op aan. Zelfbeheersing. Cool blijven. Ik wilde dolgraag van die schedel af, maar dat mocht ik natuurlijk niet laten merken. Onverschillig haalde ik daarom mijn schouders op en vroeg wat hij er dan voor over had. “Zo mag ik het horen!” riep Limberg. “Over alles valt te onderhandelen! Wat dacht je van 5214 Bells?” Ik verslikte me bijna in mijn kauwgom. Vijfduizend Bells? Dat was een bizar goed aanbod! Veel meer dan zo’n schedel eigenlijk waard is. “Vooruit dan maar,” antwoordde ik zo ongeïnteresseerd mogelijk en nam Limberg’s grote zak met geld in ontvangst. Wat een sukkel is die Limberg!
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 388
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 18
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 386
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 387
Lees ook:Animal Crossing dagboek – dag 421
Haha, bij mij bieden zo nooit zo hoog :O
Volgens mij is jouw dagboek lezen een stuk leuker dan het zelf spelen
En ik maar denken dat ik Nintendo een dienst bewees door zo vaak over hun spel te schrijven.
Wat een sukkel is die Limberg, Dacht Erik
Wat een sukkel is die Erik, dacht Limberg
Whaaaaaaa, Erik dat domme kolere dagboek van jou. Ik GA NU dingen uit mijn starwars collectie op marktplaats zetten om AC te kunnen kopen…
Potverdepotver nare kerel ik ga er ook weer aan. Ik las trouwens ergens dat deze AC veel en veel meer tekst heeft dan de vorige versies dus dat is een goed excuus.
Iemand Star Wars Action Figures kopen (1997) of Spawn Actie figuurtjes.
ik moet +/- 60 euro bij elkaar sprokkelen 
“Ik las trouwens ergens dat deze AC veel en veel meer tekst heeft dan de vorige versies dus dat is een goed excuus.”
Even een paar minuten wat anders doen is alweer genoeg voor een nieuw gesprek… maar toch. Minutenlang met één bewoner praten is nu echt afgelopen).
*
Moeilijk te zeggen of dat klopt. Nintendo heeft er deze keer een veel betere beveiliging ingebouwd om te voorkomen dat je alle teksten achter elkaar gaat lezen omdat ze zo grappig zijn.
*
In Wild World werden bewoners boos als je ze vijf of zes keer achter elkaar aansprak, en daarna duurde het een tijdje voordat ze weer aanspreekbaar waren.
*
Let’s Go To The City is veel drastischer. Na het gesprek dat ik hierboven had met Limberg bijvoorbeeld, was het enige wat hij daarna nog wilde zeggen één regeltje over dat hij zo blij was met z’n nieuwe schedel. En zo gaat het nu de hele tijd. Je hebt één leuk gesprek, en daarna herhalen ze steeds één enkel regeltje over hetzelfde onderwerp.
*
In het begin is het heel irritant en miste ik ook de oude gesprekken… maar het voordeel is natuurlijk dat ik twee weken later nog steeds geen dubbel gesprek ben tegengekomen. Alles komt nu veel gedoseerder binnen. Ik kan me voorstellen dat het spel er uiteindelijk langer leuk door blijft.
*
(Overigens blijven ze dat ene regeltje niet de hele dag herhalen.
Oh, en sorry dat ik je toch weer een Animal Crossing heb aangepraat trouwens.
Als je in een huisje bent kan je ook NIEt zolang doorpraten als je wilt zonder -dat-ze-stoppen, was eerst wel zo… aan de ene kant stom aan de andere kant neit
Komt er, gezien het commerciële succes van de Wii en waarschijnlijk ook Animal Crossing (verkoopt AC goed eigenlijk???), nu eindelijk een gedrukte versie van jouw dagboek? Waarom geen aparte (Engelstalige) site met alleen het dagboek, waarin je door op de pagina te klikken verder kunt bladeren enz. Oei… oei… wat een commercieel succes zou dat kunnen worden… denk alleen al aan al die Google Ads inkomsten… $$$
—–
|$ $|
| O |
—–
Ik vind hem wel goed gelukt xD
Een Engelstalige versie heb ik ook weleens aan gedacht, al tijdens het eerste dagboek eigenlijk – vooral omdat een YouTube-filmpje waarin ik door de dummy met tekeningen blader zo vaak wordt bekeken. Ik heb het zelfs geprobeerd, but translating to english is not as easy as it sounds.
Het gaat al snel een beetje ‘Nederlands Engels’ klinken. Als ik het doe moet het wel goed gebeuren.
En een gedrukte versie, dat weet ik nog niet. Voorlopig nog niet, en het hangt er ook een beetje vanaf hoe lang ik Let’s Go To The City leuk blijf vinden.
dagboekje word beroemd! =D
ik vind jou verhaaltjes echt zalig!
En ja ik vind ook het lezen van erik’s dagboekje leuker dan het spelen op ac xD
Limberg ^^
Die hoort bij mij in het rijtje met personages die ik graag terug wou zijn (Samen met gaston en Rosie)
Limber weet toch iets meer van fossielen dan Rasher denk ik. “R-pie, weet je wat ik heb gehoord?” vroeg hij laatst “Fossielen LIJKEN niet alleen op dinosaurusbotten, het ZIJN dinosaurusbotten. Ik moet er echt éen hebben.”
Zaterdag komt K.K. weer! ik weet wel wat ik hem ga vragen: K.K. Bossa! dat is echt de allerbeste.
http://www.youtube.com/watch?v=P2hqs1eelm8
Heb je trouwens al favoriete bewoners?
En wonen er nog een paar van het begin?
Ik heb vandaag ook animal crossing city folk gekocht
en super smash bros brawl
aleen ik heb nog geen wii XD