Elf jaar geleden ging ik Unirally kopen, dat was een computerspelletje voor de Super Nintendo. Ja toen heette dat nog een computerspelletje. Dat woord geeft al precies aan hoe men er over dacht. Het waren maar spelletjes. Je moest dus ook naar de speelgoedwinkel om ze te halen. Natuurlijk schaamde ik me dood. Ik vond mezelf al veel te oud, maar toch wilde ik nog computerspelletjes spelen. Tegenwoordig is het heel normaal om een gamer te zijn. Je hebt hiphoppers en skaters en je hebt gamers, niemand die daar raar van opkijkt. Er zijn nu zelfs programma’s over games op de televisie. Gamekings is grappig en ze geven ook nog hun eigen mening over de games. Die gasten bij Gammo vinden alles bij voorbaat al leuk, dus daar kun je geen waarde aan hechten. →
Playstation 3 mogelijk regiovrij.
Opnieuw zijn geruchten opgedoken dat de Playstation 3 weleens regiovrij zou kunnen worden. Simpel gezegd: dat elke PS3, van waar ook ter wereld, elk PS3-spel, van waar ook ter wereld, zou kunnen afspelen. Japanse spellen op een Europese PS3, Amerikaanse spellen op een Japanse PS3… en ga zo maar door. Een en ander is mogelijk omdat de nieuwe tv-standaarden (HDTV) ook wereldwijd gelijk worden. Michael Ephraim, Sony’s managing director uit Australië liet zich dat vandaag ontvallen. Ik zou het fantastisch vinden als ze dit echt doorzetten! Eindelijk gewoon Japanse en Amerikaanse spellen importeren en zonder problemen op mijn Europese Playstation afspelen. Was dat ook maar mogelijk op de Playstation 2. Ik zou nu direct een exemplaar van Katamari Damacy gaan bestellen… (schiet nou eens op met die Europese release!)
Misschien was het vroeger nog echt noodzakelijk om de consoles aan te passen aan de verschillende televisie-standaarden, tegenwoordig is het alleen nog maar een kunstmatige manier om importeren tegen te gaan. Hulde aan Sony dat ze in ieder geval van plan zijn om er iets aan te gaan doen! Microsoft en Nintendo heb ik nog niet op zulke ambitieuze plannen kunnen betrappen. →
De Xbox360 is er al bijna. Nog maar een paar nachtjes slapen.
Je moet de afgelopen maanden wel bijna onder een rots geleefd hebben om niet te merken dat de Xbox360 er aan komt. In Amerika is het nu al zover, maar Nederland is op 2 december aan de beurt. De eerste lichting consoles is bij voorbaat al uitverkocht, want alle preorder-pakketten zijn verkocht. Voor degenen die geen pre-order pakket hebben weten te bemachtigen lijkt de kans dat ze op 2 december een Xbox360 kunnen kopen bijna nihil. Dat heeft Microsoft mooi voor elkaar. Het is een ongeschreven wet dat elke nieuwe spelcomputer bij de lancering uitverkocht moet zijn. Hoe frustrerend dat ook is voor iedereen die er eentje wil hebben. Als hij niet uitverkoopt is het geen succesvolle lancering. Er gaan zelfs geruchten dat er aan het begin expres te weinig exemplaren geleverd worden. Alle betrokken producenten ontkennen dit uiteraard met klem.
Ondertussen hebben we de Xbox360 ook al allemaal kunnen uitproberen. In heel veel winkels (onder andere alle vestigingen van Mediamarkt) zijn demopods neergezet. Op die manier heb ook ik Call Of Duty 2 en Kameo eventjes kunnen spelen. Vooral Kameo sprak me heel erg aan. Als ik een Xbox360 ging kopen zou ik het wel weten. Ook al schijnt het een nogal kort spel te zijn, ik zou Kameo absoluut niet willen missen. Verder zagen allebei de spellen er natuurlijk weer een stuk beter uit dan we tot nu toe gewend zijn op de spelcomputers. Het is geen gigantische stap voorwaarts. Maar toch groot genoeg om het over een paar jaar onbegrijpelijk te vinden dat we vroeger op die lelijke eerste Xbox konden spelen.
In ander nieuws, dat vanzelfsprekend helemaal niks te maken heeft met de lancering van de Xbox360, verschijnt de verwachte million-seller GTA: Liberty City Stories toevallig ook op 2 december voor de PSP. Precies een week eerder komt trouwens Mario Kart DS uit, ook al bij voorbaat een enorme verkoophit. Het is puur toeval dat ze allemaal tegelijk uitkomen, dat spreekt voor zich. →
The future is coming on…
Vorige week ook de Gorillaz zien optreden op de MTV-awards? Via een "revolutionaire" nieuwe techniek werden de tekenfilmfiguurtjes als "hologrammen" op het podium geprojecteerd. Het meest verbazingwekkende aan dit alles was de marketing, want inmiddels is alweer onthuld dat het gewoon een spiegeltruc was die in 1862 voor het eerst werd gebruikt. Maar dan nog, het zag er wel fantastisch uit! Het was ook vast en zeker een vooruitblik op wat ons in de toekomst nog allemaal te wachten staat. Zelfs al is de techniek er nu nog niet helemaal klaar voor, de ontwikkelingen gaan gewoon door. Over een paar jaar kan hetzelfde effect wel bereikt worden met echte hologrammen. Dan is het wachten alleen nog maar op de eerste film die er gebruik van maakt.
Of het eerste computerspel. In een interview zat Shigeru Miyamoto onlangs hardop te fantaseren over de dag dat computerspellen "zichzelf losbreken uit de beperkingen van een televisiescherm, en de hele kamer gaan vullen." De aankomende generatie spelcomputers zal nog steeds gewoon op je televisie aangesloten worden. Maar daarna? Wie weet wat ons nog allemaal voor moois staat te wachten. Nintendo, nooit te beroerd om een krankzinnige nieuwe techniek als eerste uit te proberen, lijkt me dan bij uitstek het bedrijf om er mee aan de slag te gaan. Misschien een opvolger van de Virtual Boy, maar dan eentje waar de wereld wel op zit te wachten? →
PvdA wil spel Bully tegenhouden.
Kamerlid Dijsselbloem heeft een open brief gestuurd aan uitgever Take2 Games waarin hij vraagt of zij het wel maatschappelijk verantwoord vinden om een dergelijk spel uit te geven.
Dijsselbloem schrijft in de brief: "Met toenemende verbazing lazen wij vanochtend het bericht in de Telegraaf dat u, speluitgever Take2 Games, binnenkort met een nieuwe computergame, genaamd "Bully" op de markt komt waarin pesten centraal staat. (…) Bent u zich bewust van de omvang en gevolgen van pestproblemen in ons land? Beseft u dat een op de drie leerlingen zegt te worden gepest of getreiterd, en 13% zelfs wekelijks?" →
De Gameboy Micro is er.
Vandaag heb ik voor het eerst met eigen ogen een Gameboy Micro gezien. De naam zegt het eigenlijk al: het is een Gameboy…maar dan veel kleiner. Wat ik nu ga zeggen klinkt dan ook een beetje belachelijk omdat het zo voor de hand ligt. Maar toch, ik moet het kwijt.
Toen ik daar dan oog in oog stond met die Gameboy Micro was het eerste dat me opviel dat hij zo klein was. Ja echt. Ik wist dat de Gameboy Micro een hele kleine Gameboy is. Veel meer is er ook niet over te vertellen. Iedereen die hem heeft gezien zegt dat hij zo klein is. Je zou denken dat ik goed was voorbereid. En toch werd ik er volkomen door verrast. Hoeveel foto’s je er misschien ook al van hebt gezien, niets kan je voorbereiden op hoe klein hij in werkelijkheid is. De Micro is echt piepklein. Een heel klein en grappig apparaatje.
Eindelijk begint Nintendo’s bedoeling me duidelijk te worden. Het hele begrip "portable" wordt door de Gameboy Micro in een nieuw perspectief gezet. De DS en de PSP zijn bij nader inzien helemaal niet zo draagbaar. Als je op reis gaat moet je die dingen echt bewust meenemen. Je moet van tevoren plannen dat je later tijd hebt om er mee te spelen. Ik denk dat de Gameboy Micro eindelijk de Gameboy is zoals ontwerper Gunpei Yokoi hem ooit voor ogen gehad moet hebben. Een klein dingetje dat je achteloos in je broekzak kunt stoppen. Zonder erbij na te denken eigenlijk. Gewoon iets dat je altijd bij je hebt. Vijf minuten over? Irritante reclameblokken tijdens de film? Haal de Gameboy Micro uit je broekzak en race een paar rondjes F-Zero.
Een apparaatje dat je uitnodigt om er achteloos mee om te gaan zit natuurlijk wel binnen de kortste keren onder de krassen. Maar zelfs daar is aan gedacht, er zijn verwisselbare frontjes voor te krijgen. Die frontjes bedekken de hele Gameboy (ook het schermpje), dus krassen zijn niet echt rampzalig meer. De Gameboy Micro is echt een heel leuk hebbedingetje. Ik wens u veel zelfbeheersing toe als u hem ook een keer in de winkel ziet liggen. Ik moest me inhouden om niet gelijk naar de kassa te lopen en hem mee naar huis te nemen.